Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska - Jaroszewicz po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.S. o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, z dnia 26 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 765/16, oddalające wniosek M.S. o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Magdaleny Durzyńskiej, Marty Kołtun - Kulik i Joanny Skiby od orzekania w sprawie ze skargi M.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej postanawia odmówić przywrócenia terminu do złożenia zażalenia.
Wnioskiem złożonym w dniu [...] sierpnia 2016 r. skarżący M.S. zwrócił się o wyłączenie sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Magdaleny Durzyńskiej, Marty Kołtun-Kulik i Joanny Skiby od udziału w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] marca 2016 r. nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 765/16, oddalił wniosek o wyłączenie wskazanych przez stronę sędziów.
Jak wynika z akt sprawy, odpis powyższego postanowienia strona skarżąca odebrała w dniu 14 września 2016 r. Z kolei w dniu 28 września 2016 r., skarżący złożył zażalenie na postanowienie z dnia 26 sierpnia 2016 r., wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu, skarżący wskazał, że opóźnienie w złożeniu zażalenia wnikało z braku dostępu do zgromadzonych akt sprawy, które z obawy o ich utratę ("wykradzenie przez nieznanych sprawców"), przechowuje poza miejscem zamieszkania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. z 2016 r. Dz. U. poz. 718, ze zm. dalej zwanym ppsa) strona, która bez swojej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym, może złożyć wniosek o przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności wnosi się do sądu, w którym czynność ta miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 powołanej ustawy). Należy w nim uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 powołanej ustawy).
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, biorąc pod uwagę obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem, przy uwzględnieniu wymogów przewidzianych w art. 87 § 1 ppsa, przywrócenie terminu może mieć miejsce jedynie wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Stosownie do art. 87 § 2 ppsa, to na stronie domagającej się przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności w postępowaniu, spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności uzasadniających brak jej winy w uchybieniu terminu. Podkreślenia wymaga fakt, iż uprawdopodobnienie nie jest równoznaczne z udowodnieniem, niemniej wymaga wiarygodnej argumentacji, przekonywującej, że zaistniała niedająca się usunąć przeszkoda, uniemożliwiająca dotrzymanie terminu (por. postanowienie NSA z dnia 10 stycznia 2012 r., LEX nr 1107481).