Starszy referendarz sądowy - Katarzyna Pakuła- Getka Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 maja 2018r. po rozpoznaniu wniosku adwokata P. D. w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2015r nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie adwokatowi P. D. kwotę 180,00 złotych (sto osiemdziesiąt złotych) oraz kwotę 41,40 złotych (czterdzieści jeden złotych i czterdzieści groszy) stanowiącą 23 % podatku VAT, łącznie kwotę 221,40 złotych (dwieście dwadzieścia jeden złotych i czterdzieści groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu przed sądem administracyjnym w drugiej instancji.
Postanowieniem z dnia 29 czerwca 2015r. Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał J. S. prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w [...] pismem z dnia [...] września 2015r. poinformowała o wyznaczeniu adwokata P. D. pełnomocnikiem z urzędu dla J. S.
Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2015r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi J. S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2015r. nr [...] oddalił skargę i przyznał ze środków budżetowych Sądu na rzecz adwokata P. D. kwotę 295,20 złotych.
W dniu 5 lutego 2016r. (data stempla pocztowego) pełnomocnik skarżącej wniósł skargę kasacyjną od ww. wyroku. W skardze złożył wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Oświadczył, że koszty te nie zostały uiszczone w całości, ani w części.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 20 lutego 2018r. sygn. akt I OSK 794/16 oddalił skargę kasacyjną. Z protokołu rozprawy przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wynika, że w imieniu skarżącego na rozprawę stawił się adwokat K. S. z substytucji pełnomocnika z urzędu adwokata P. D.
W tym stanie rzeczy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017r. poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W odniesieniu do adwokatów powyższe zasady od dnia 2 listopada 2016r. określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016r., poz. 1714). Jednakże na mocy § 22 tego rozporządzenia, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. W związku z tym, że postępowanie przed sądem drugiej instancji zostało wszczęte skargą kasacyjną wniesioną w 5 lutego 2016 r., a więc w okresie obowiązywania rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1801), zwane dalej rozporządzeniem, należne adwokatowi wynagrodzenie za reprezentowanie skarżącej przed sądem II instancji należało ustalić w oparciu o przepisy tego rozporządzenia.
Stosownie do § 21 ust. 1 pkt 2 lit a rozporządzenia z 2015r. opłaty maksymalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji: za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 75% opłaty maksymalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 100% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 240 zł. Opłata maksymalna w postępowaniu przez sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi 480 złotych § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c. Natomiast w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości do co najmniej 1/2 opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.