Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Emilia Lewandowska po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A.G., A.Z., A.P., A.J., A.K., B.C., B.P., C.G., E.S., H.W., J.K., K.G., K.P., M.G., M.G., M.C., S.W., S.S., S.S. i Z.S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 913/13 w sprawie ze skargi A.G., A.Z., A.P., A.J., A.K., B.C., B.P., C.G., E.S., H.W., J.K., K.G., K.P., M.G., M.G., M.C., S.W., S.S., S.S. i Z.S. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 30 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 913/13 oddalił skargę A.G., A.Z., A.P., A.J., A.K., B.C., B.P., C.G., E.S., H.W., J.K., K.G., K.P., M.G., M.G., M.C., S.W., S.S., S.S. i Z.S. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia.
Odpis nieprawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem doręczony został pełnomocnikowi skarżących w dniu 24 lutego 2014 r. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej upływał zatem w dniu 26 marca 2014 r.
W dniu 14 kwietnia 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga kasacyjna wskazanych wyżej skarżących od wyroku z dnia 30 grudnia 2013 r., sporządzona przez radcę prawnego W.B., nadana listem poleconym w dniu 11 kwietnia 2014 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wskazano, że w dniu 24 marca 2014 r. pełnomocnik skarżących miał już w znacznym stopniu przygotowaną skargę kasacyjną, wystąpiły jednak bardzo silne bóle kręgosłupa - dolegliwości, które występowały w latach poprzednich i były jedną z przyczyn przyznania mu renty inwalidzkiej. Pełnomocnik zaznaczył, że z uwagi na wieloletnie prowadzenie sprawy, zawiły jej przedmiot i ogrom zebranych w sprawie dokumentów nie było możliwe by sprawę dokończył inny radca prawny lub adwokat. Pełnomocnik skarżących musiał zaś leżeć do dnia 4 kwietnia 2014 r., a następnie do dnia złożenia wniosku, tj. 11 kwietnia 2014 r. Skarga kasacyjna została natomiast dokończona bezpośrednio po ustaniu choroby.
Do wniosku załączone zostały zaświadczenia lekarskie, z których wynika, że w okresie od 24 marca 2014 r. do 4 kwietnia 2014 r. oraz od 5 kwietnia 2014 r. do 11 kwietnia 2014 r. pełnomocnik skarżących "winien leżeć".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin, we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Przy ocenie braku winy przyjmuje się obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy, przy uwzględnieniu uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. O braku winy w uchybieniu terminu można zaś mówić jedynie wówczas, gdy strona (lub jej pełnomocnik) nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Przywrócenie terminu ma zatem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wówczas, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wykaże, iż niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu.