Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. S. o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi W. K. na pismo Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2009 r., nr [...] w przedmiocie odpowiedzi na pismo p o s t a n a w i a przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnemu P. S., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 219,60 (dwieście dziewiętnaście 60/100) złotych, w tym tytułem 22% podatku od towarów i usług kwotę 39,60 (trzydzieści dziewięć 60/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 3 września 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 914/09 odrzucił skargę W. K. na pismo Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2009 r., nr [...] w przedmiocie odpowiedzi na pismo.
W złożonej skardze kasacyjnej na postanowienie Sądu z dnia 3 września 2009 r. ustanowiony z urzędu pełnomocnik W. K. zamieścił wniosek o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. Ponadto w nadesłanym do Sądu piśmie z dnia 17 maja 2010 r. (k- 165) pełnomocnik ustanowiony z urzędu sprecyzował, że koszty pomocy prawnej nie zostały zapłacone w całości.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, a także stawki minimalne opłat za czynności radców prawnych określa Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
W myśl § 14 ust. 1 pkt 2 lit. b. powołanego rozporządzenia stawki minimalne wynoszą za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w § 2 pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu wypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Stosownie ponadto do § 20 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Jak wynika z akt sprawy ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącego sporządził wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, jak również skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 września 2009 r. Ponadto złożony wniosek zawiera ponadto oświadczenie, o którym mowa w § 16 rozporządzenia.
W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji