Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska (spr.) WSA Przemysław Żmich Protokolant starszy referent Agnieszka Bieńkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2013 r. sprawy ze skargi W.S., E.S., K.S. i K.S. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] postanawia: zawiesić postępowanie sądowe do czasu rozstrzygnięcia przez skład siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego zagadnienia prawnego przedstawionego przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 21 maja 2013 r. sygn. akt I OSK 1853/12
Minister Skarbu Państwa, decyzją z [...] marca 2013 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] stycznia 2013 r. nr [...] o odmowie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. i H.S. nieruchomości poza obecnymi granicami RP, położonej w miejscowości S., powiat [...], województwo [...].
Skargę na decyzje Ministra Skarbu Państwa wnieśli: W.S., K.S., E.S., K.S..
Z ustaleń organu, zawartych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, wynika, że powodem odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty było uznanie przez organ, ze J. i H.S. w momencie opuszczenia byłego terytorium RP czyli w 1957 r. nie byli właścicielami nieruchomości położonej w miejscowości S., gdyż nieruchomość został wcześniej przejęta przez kołchoz.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W ustawie z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.) nie ma definicji legalnej pojęcia "pozostawienie" nieruchomości. Z tego powodu w orzecznictwie sądów administracyjnych powstała rozbieżność dotycząca możliwości przyznania rekompensaty w sytuacji, gdy przed opuszczeniem byłego terytorium RP przez właściciela jego nieruchomość została znacjonalizowana przez władze radzieckie, w szczególności w ramach kolektywizacji rolnictwa, poprzez włączenie jej do kołchozu. W większości orzeczeń sądów administracyjnych przyjmuje się, że w sytuacji, gdy nieruchomość była poddana nacjonalizacji ze strony władz radzieckich, to nie można mówić o spełnieniu się przesłanki o pozostawieniu mienia, o której stanowi art. 1 ustawy o realizacji prawa do rekompensaty.
W rozpoznawanej sprawie do rozstrzygnięcia jest problem czy nacjonalizacja nieruchomości poprzez włączenie jej do kołchozu, przed opuszczeniem przez byłego właściciela Kresów Wschodnich, jest okolicznością wyłączająca możliwość potwierdzenia prawa do rekompensaty.
Z uwagi na rozbieżności w orzecznictwie sądowym w zakresie interpretacji art. 1 ustawy z 8 lipca 2005 r. Naczelny Sąd Administracyjny, postanowieniem z 21 maja 2013 r. sygn. akt I OSK 1853/12, przedstawił składowi siedmiu sędziów NSA do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, a dotyczące właśnie kwestii prawa do rekompensaty w sytuacji, gdy przed opuszczeniem byłego terytorium RP przez właściciela nieruchomości, nieruchomość została włączona do kołchozu.
Rozstrzygnięcie tego zagadnienia prawnego przez skład siedmiu sędziów NSA ma istotne znaczenie dla właściwego wyrokowania w niemniejszej sprawie.
Z tego względu Sąd na zasadzie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.