Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku radcy prawnego W.R. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi I.S. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku według właściwości postanawia odmówić przyznania wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 19 października 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 968/07 oddalił skargę I.S. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku według właściwości.
Z kolei postanowieniem z dnia 14 grudnia 2007 r. referendarz sądowy przyznał skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego z urzędu.
Po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. na pełnomocnika skarżącej wyznaczony został radca prawny W.R..
W dniu 19 lutego 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga kasacyjna od wyroku z dnia 19 października 2007 r., w której wyznaczony z urzędu pełnomocnik wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa radcy prawnego, według norm przepisanych.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
W myśl § 16 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części. Podkreślić należy, że złożenie wskazanego oświadczenia, stanowi konieczną przesłankę warunkującą przyznanie pełnomocnikowi wyznaczonemu z urzędu stosownego wynagrodzenia.
W rozpoznawanej sprawie wyznaczony z urzędu pełnomocnik - radca prawny W.R. w złożonym wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej nie zawarł oświadczenia, o którym mowa w § 16 powołanego rozporządzenia.
W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.