Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu - Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [---] nr [---] w przedmiocie uchylenia zaskarżonej decyzji i określenia za wrzesień 2001 r. kwoty zwrotu podatku od towarów i usług postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Skarżący, wraz ze skargą kasacyjną, wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych uzasadniając, -że ma na utrzymaniu trójkę dzieci w wieku 8, 10 i 13 lat, nie posiada żadnego majątku, samochodu, obligacji ani środków pieniężnych na rachunku bankowym. Z żoną ma ustanowioną rozdzielność majątkową od 1998 r. i nie prowadzi z nią wspólnego gospodarstwa domowego. Od 1 maja 2008 r. nie jest zatrudniony w ramach stosunku pracy - obecnie jest w trakcie poszukiwania nowego zatrudnienia. Posiadana niezabudowana nieruchomość w Ż. o powierzchni 2.400 m2 została zajęta na rzecz Urzędu Skarbowego w N. R.
Skarżący dodał, że na dzień składania wniosku o przyznanie prawa pomocy posiada zobowiązania w kwocie ponad 9.000.000 zł. Część z nich to zobowiązania sporne, w przedmiocie których prowadzone jest postępowanie sądowe. Zwrócił też uwagę, że w niniejszej sprawie, postanowieniem z dnia 1 października, został zwolniony częściowo od obowiązku uiszczenia wpisu sądowego od skargi. Od tego czasu jego sytuacja nie uległa poprawie.
Na wezwanie Sądu została dodatkowo przedłożone zeznanie podatkowe skarżącego i informację o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 z zakładu pracy jego żony za rok 2007, a także pisma o rozwiązaniu umów o pracę przez skarżącego bez wypowiedzenia z dotychczasowymi pracodawcami z uwagi na niewypłacanie wynagrodzenia, świadectwa pracy, dokumenty potwierdzające wysokość wynagrodzenia żony skarżącego oraz wyciągi z rachunku bankowego ZPC "A" jako osobistego rachunku wnioskodawcy. Z powyższych dokumentów wynika, że w 2007 r. wnioskodawca nie osiągnął żadnego dochodu, a dochód jego żony wyniósł 47.444,03 zł, która zatrudniona jest w spółce z o.o. na stanowisku prezesa zarządu, a jej wynagrodzenie do wypłaty z tego stosunku pracy po potrąceniach wynosi 1.156,16 zł. Na rachunku bankowym, którego wyciągi zostały przedłożone, saldo wynosi około (-) 15 zł.
Ponadto oświadczono, że skarżący jest obecnie osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Jego żona zajmuje mieszanie w O., za które potrącana jest z jej wynagrodzenia kwota 1.000 zł, a dodatkowo 1.000 zł z tytułu zadłużeń na rzecz komornika. Z pozostałej części utrzymuje siebie i trójkę dzieci i pokrywane są wydatki takie jak abonament za RTV, lekarstwa i środki higieny osobistej w łącznej kwocie 80 zł. Sam skarżący pozostaje na utrzymaniu dalszej rodziny.
Zgodnie z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), w skrócie p.p.s.a., prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, czyli w zakresie częściowym, może być przyznane osobie fizycznej, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że w istocie - na co zwrócił uwagę skarżący - w niniejszej sprawie, postanowieniem z dnia 1 października 2007 r., zostało mu przyznane prawo pomocy w zakresie częściowym przez zwolnienie z obowiązku uiszczenia wpisu od skargi w części przewyższającej 500 zł. Pozostała kwota została uiszczona po doręczeniu powyższego orzeczenia. Okoliczność ta natomiast prowadzi do wniosku, że skarżący nie ujawnił w poprzednim wniosku o przyznanie prawa pomocy wszystkich dochodów. Z dokumentów przedłożonych w celu uzupełnienia wniosku, który został rozpoznany postanowieniem z dnia 1 października 2007 r., wynikało, że jedynym dochodem skarżącego było wynagrodzenie na podstawie dwóch umów o pracę, które wynosiło łącznie brutto 900 zł, które od początku nawiązania tych stosunków pracy nie było wypłacane. Wynika z tego, że strona nie dysponowała faktycznie żadnym dochodem, a dodatkowo jej majątek obciążony był (i jest nadal) licznymi zajęciami komorniczymi. Mimo to skarżący miał możliwość dokonania wpłaty 500 zł tytułem wpisu sądowego jednocześnie w trzech sprawach (o sygn. akt I SA/Wr 1164-1166/07). Poza tym, Sądowi nie była znana wysokość dochodów żony skarżącego ani stanowisko, na którym jest zatrudniona. Zresztą również informacje dotyczące dochodów i wydatków A. D. budzą duże wątpliwości. Zgodnie bowiem z oświadczeniem złożonym przez wnioskodawcę, z wynagrodzenia otrzymywanego przez jego żonę (1.156,16 zł już po potrąceniu komorniczym) 1.000 zł przeznaczane jest na mieszkanie zajmowane przez nią w Oławie. Pozostała kwota, to jest 156,16 zł, jest przeznaczana na utrzymanie trójki dzieci, przy czym na wyżywienie, po odliczeniu kwoty zdeklarowanych stałych wydatków w wysokości 80 zł, pozostaje 76,16 zł. Z doświadczenia życiowego natomiast już wiadomo, że kwota ta na wyżywienie 4-osobowej rodziny jest z całą pewnością niewystarczająca. Strona natomiast nie oświadczyła, pomimo wezwania, czy korzysta z jakiejkolwiek formy wsparcia państwowego, która w przedstawionej sytuacji finansowej byłaby niezbędna dla zapewnienia godnego życia. Zwrócić też trzeba uwagę, że bez znaczenia pozostaje fakt rozdzielności majątkowej między małżonkami, gdyż - jak zostało już to wyjaśnione w uzasadnieniu postanowienia z dnia 1 października 2007 r. - zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, są oni zobligowani do wzajemnej pomocy i wspierania się, niezależnie od ustroju majątkowego ustanowionego w małżeństwie.
Mając zatem na względzie wszystkie wymienione wyżej uwagi, należało stwierdzić, że skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść pozostałych w niniejszej sprawie kosztów sądowych. Wyjaśnienia wymaga, że fakt wcześniejszego przyznania prawa pomocy w części w tej samej sprawie nie obliguje Sądu do wydania rozstrzygnięcia o podobnej treści, po wniesieniu kolejnego wniosku. W niniejszej sprawie Sądowi nie była wcześniej (czyli w dniu wydania wymienionego wyżej postanowienia) znana sytuacja finansowa żony skarżącego, która posiada stały dochód, ma możliwość opłacania odrębnego mieszkania i dodatkowo utrzymania trójki dzieci. Natomiast, jak już zostało wykazane wyżej, wysokość jej dochodu budzi duże wątpliwości. Nie były też do końca znane możliwości finansowe wnioskodawcy, które pośrednio zostały ujawnione po uiszczeniu wpisów od skargi w trzech sprawach w łącznej kwocie 1.500 zł, pomimo deklaracji braku jakichkolwiek dochodów i licznych zajęciach komorniczych.
Dlatego też, na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.