Sprawa ze skargi na postanowienie Prezydenta Miasta W. w przedmiocie nie wyrażenia zgody na umorzenie podatku od darowizny na skutek wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek po rozpoznaniu w Wydziale I w dniu 24 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z.M. na postanowienie Prezydenta Miasta W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie nie wyrażenia zgody na umorzenie podatku od darowizny na skutek wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej.

Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie

W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 29 stycznia 2010 r. oddalił skargę Z. M. na oznaczone w rubrum postanowienie. Orzeczenie to wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącemu w dniu 1 marca 2010 r.

W dniu 23 lutego 2010 r. (data prezentaty biura podawczego Sądu) skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym m. in. ustanowienie radcy prawnego, uwzględniony w tym zakresie postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 marca 2010 r. Na zarządzenie Sądu, Dziekanowi Okręgowej Izby Radców Prawnych we W. przesłany został - celem jego realizacji - odpis ww. postanowienia referendarskiego, stanowiący załącznik do pisma z dnia 15 kwietnia 2010 r., informującego o wyżej wskazanych okolicznościach oraz wzywającego Dziekana Okręgowej Izby Radców Prawnych we W. do wyznaczenia - stosownie do treści art. 253 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) - radcy prawnego dla Z. M.

Pismem z dnia 20 kwietnia 2010 r. Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych we W. poinformował radcę prawnego H. F. o wyznaczeniu dla skarżącego w charakterze pełnomocnika procesowego z urzędu.

Przesyłką z dnia 7 maja 2010 r. (data stempla pocztowego Urzędu Pocztowego "W. [...]") pełnomocnik z urzędu przesłał do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę kasacyjną od wyroku tut. Sądu z dnia 29 stycznia 2010 r., w której zawarł wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia tego środka odwoławczego. W motywach tego wniosku wyznaczony radca prawny wywiódł, że wiadomość o treści pisma Dziekana Okręgowej Izby Radców Prawnych we W. z dnia 20 kwietnia 2010 r. powziął w dniu 21 kwietnia 2010 r. Dalej podniósł, że uchybienie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nastąpiło bez winy skarżącego oraz ustanowionego dla niego pełnomocnika.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) istnieje możliwość przywrócenia terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym w sytuacji, gdy zainteresowany uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak jego winy w uchybieniu terminu, wniosek o przywrócenie zostanie złożony w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i gdy wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony.

Zarówno w literaturze prawniczej jak i w orzecznictwie sądowym utrwalony jest pogląd, iż kryterium braku winy, jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, oraz że przywrócenie terminu nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się lekkiego choćby niedbalstwa. Brak winy w uchybieniu terminu można zatem przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć przy użyciu największego nawet wysiłku, i że nie można za winę poczytać niedopełnienie jakiegoś nadzwyczajnego wysiłku, np. zagrażającego jej zdrowiu lub życiu, albo narażającego ją na poważne straty (E. Iserzon, J. Starościak, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz., wyd. IV Warszawa 1970 r. str. 136). Akcentuje się też, iż przy ocenie winy należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej wymaga się od strony dbającej należycie o swoje interesy (Kodeks postępowania cywilnego z Komentarzem, Warszawa 1989, t. I str. 274), a do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez zainteresowanego zalicza się np. przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która uniemożliwiła wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar.

W świetle powyższego stwierdzić należało, iż wywiedziona we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej argumentacja uprawdopodobniła okoliczności wskazujące na brak winy Z. M., o których mowa w art. 87 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Nie można bowiem obciążać strony skarżącej skutkami wynikającymi z terminów załatwiania spraw, niezależnych od jej woli czy podejmowanych działań.

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych wyżej przepisów ustawy procesowej, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6117 Ulgi płatnicze (umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty itp.)
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta