Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Asesor WSA: Katarzyna Borońska Po rozpoznaniu w Wydziale I w dniu 21 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 24 czerwca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do grudnia 2002 r. i marzec, maj, czerwiec, lipiec oraz sierpień 2003 r. postanawia odrzucić wniosek skarżącego z dnia 18 lipca 2007 r. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia [...] tutejszy Sąd odrzucił skargę M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...], Nr [...], z uwagi na nieuiszczenie wpisu od skargi. Skarga kasacyjna od tego postanowienia została odrzucona postanowieniem Sądu z dnia [...] sygn. akt [...], jako wniesiona po upływie terminu określonego w art. 177 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, póz. 1269 ze zm.) - dalej: p.s.a., a postanowieniem z dnia [...]., sygn. akt [...] Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżącego na postanowienie Sadu l instancji o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
Pismem z dnia [...] pełnomocnik skarżącego - radca prawny T. P., umocowany do działania w imieniu strony od dnia [...] wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. We wniosku podniósł, że skarga kasacyjna została odrzucona z winy poprzedniego pełnomocnika skarżącego, który na skutek tego został pozbawiony prawa do merytorycznej oceny zaskarżonej decyzji. Podkreślił, że skarżący nie uiścił wpisu od skargi z uwagi na brak środków, a Sąd późniejszym postanowieniem zwolnił go z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Sytuacja skarżącego jest więc wyjątkowa, bowiem liczył on na pomoc, której nie otrzymał.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.
Art. 86 § 1 p. s. a. stanowi dla sądu administracyjnego podstawę do przywrócenia terminu stronie, która bez swojej winy nie dokonała czynności w postępowaniu sądowym, dla której przewidziany był termin. W art. 87 p.s.a. określono przesłanki, które łącznie musi spełnić wnioskujący o przywrócenie terminu: winno się uprawdopodobnić, że uchybienie terminu było niezawinione, wniosek o przywrócenie terminu powinien być złożony w terminie 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu, równocześnie z wnioskiem należy dokonać czynności, dla której termin był przewidziany.
Zgodnie z art. 88 p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
W niniejszej sprawie Sąd uznał wniosek skarżącego za niedopuszczalny. Jak bowiem wynika z akt sprawy oraz postanowienia Sądu z dnia [...] o odrzuceniu skargi, skarga została odrzucona z uwagi na nieuiszczenie należnego wpisu, nie zaś z uwagi uchybienie terminowi do jej wniesienia. Zaskarżoną decyzję doręczono bowiem skarżącemu w dniu [...] zaś skarga wpłynęła do organu dnia [...]. Skoro zaś czynność procesowa została dokonana w terminie, wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia jest bezprzedmiotowy, a jako taki należało go uznać za niedopuszczalny.
Z uwagi na powyższe Sąd na podstawie art. 88 p.s.a., odrzucił wniosek.