Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 listopada 2017 r. w przedmiocie odrzucenia zażalenia strony na postanowienie z dnia 9 października 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 1426/16 utrzymujące w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 5 września 2017 r. w przedmiocie przyznania stronie skarżącej prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] września 2016 r., nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za I, II, III, IV kwartał 2013 r. oraz podatku do zapłaty za okres od stycznia do grudnia 2013 r. postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.
Postanowieniem z dnia 9 października 2017 r. (sygn. akt I SA/Wr 1426/16) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu - na skutek sprzeciwu strony skarżącej od postanowienia referendarza sądowego z dnia 5 września 2017 r. w przedmiocie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie referendarza sądowego. Skarżąca, zastępowana w sprawie przez pełnomocnika, wniosła na ww. postanowienie Sądu zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W związku z okolicznością, iż ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369; dalej: p.p.s.a.) nie przewiduje możliwości wniesienia zażalenia na postanowienie wydane przez Sąd wskutek rozpoznania sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego, zażalenie skarżącej podlegało odrzuceniu jako niedopuszczalne. Wobec powyższego, Sąd w dniu 6 listopada 2017 r. wydał postanowienie (sygn. akt I SA/Wr 1426/16) o odrzuceniu zażalenia. Od postanowienia z dnia 6 listopada 2017 r.
(sygn. akt I SA/Wr 1426/16) strona wniosła zażalenie z dnia 24 listopada 2017 r., które postanowieniem z dnia 18 grudnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Wr 1426/16) Sąd odrzucił, jako że zostało wniesione po terminie.
Pismem z dnia 9 stycznia 2018 r. strona reprezentowana przez pełnomocnika zwróciła się z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia z dnia
24 listopada 2017 r. na postanowienie Sądu z dnia 6 listopada 2017 r. w przedmiocie odrzucenia zażalenia. W treści pisma wskazano, że M. S. tj. pełnomocnik skarżącej, błędnie sądziła, że korespondencja została jej doręczona 17 a nie 16 listopada 2017 r., zaś termin do złożenia zażalenia na postanowienie mijał 23 a nie 24 listopada 2017 r. Wskazała także, że taka sytuacja była incydentalna i miała miejsce po raz pierwszy. Podniosła, że nie bez znaczenia pozostawało, że opóźnienie wynosiło zaledwie 1 dzień.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 i art. 87 p.p.s.a. uchybiony termin, należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin, we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy strony w uchybieniu terminu.
W ocenie Sądu w niniejszej sprawie należało odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 6 listopada 2017 r.
(sygn. akt I SA/Wr 1426/16).
Wniosek o przywrócenie terminu należy złożyć w terminie 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu. Z treści złożonego wniosku wynika, że momentem od którego przyjąć należało datę ustania przyczyny uchybienia terminu była data doręczenia pełnomocnikowi skarżącej odpisu postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Wr 1426/16) o odrzuceniu zażalenia tj. 2 stycznia 2018 r. W uzasadnieniu w/w postanowienia Sąd przytoczył bowiem okoliczności leżące u podstaw odrzucenia zażalenia z dnia
24 listopada 2017 r. Przyjmując, że w istocie w tej dacie ustała przyczyna uchybienia terminowi, stwierdzić należy że wniosek o przywrócenie terminu został złożony w dniu 15 stycznia 2018 r. a więc z uchybieniem siedmiodniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a., który upłynął w dniu 9 stycznia 2018 r.
Podkreślenia wymaga, że sąd administracyjny przed przystąpieniem do badania okoliczności uprawdopodobniających brak winy w uchybieniu terminu, jest zobowiązany uwzględnić dyspozycję art. 88 p.p.s.a. Zgodnie z w/w przepisem spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Spóźnionym jest wniosek wniesiony po upływie siedmiodniowego terminu przewidzianego w art. 87 § 1 p.p.s.a. Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że przed merytorycznym rozpoznaniem wniosku, Sąd ma obowiązek ustalić m.in., czy wniosek o przywrócenie terminu został wniesiony w terminie. Uchybienie siedmiodniowemu terminowi na złożenie wniosku, skutkuje wydaniem postanowienia o jego odrzuceniu. Powyższe miało miejsce w niniejszej sprawie, dlatego Sąd na podstawie art. 88 p.p.s.a. odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.