Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca) Asesor WSA Alojzy Wyszkowski Protokolant Michał Kazek po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 października 2007 r. przy udziale - sprawy ze skargi A. i B. Ł. na Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. w przedmiocie nie wykonania wyroku sygn. akt I SA/Wr 3176/2000 dotyczącego określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1994 r., zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę postanawia: odrzucić skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 4 listopada 2004 r. ( sygn. akt I SA /Wr 3176/2000) uchylił zaskarżona decyzję Izby Skarbowej we W. O/Z w L. z dnia [...] nr [...] wydaną w trybie postępowania odwoławczego, którą utrzymano w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w G. z dnia [...] Nr [...] określającą skarżącym A. i B. Ł. wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych za 1994 r. w kwocie [...]. Wyrokiem tym zasądzono od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz skarżących kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Orzeczono nadto, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu.
Dyrektor Izby Skarbowej we W. kierując się wyrokiem uchylającym wydaną w/w decyzję z dnia [...] zgodnie z art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jak również biorąc pod uwagę zarzuty odwołania od decyzji organu I instancji z dnia [...] dokonał ponownej analizy materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy i wydał na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a / ustawy ordynacja podatkowa decyzję z dnia [...] Nr [...] określającą skarżącym wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1994 r., zaległość podatkową i odsetki za zwłokę.
Na powyższą decyzję podatnicy złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
Postanowieniem z dnia 2 października 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 365/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił przywrócenia terminu do złożenia skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...].
Skargą z dnia [...] skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu podatnicy małżonkowie A. i B. Ł. powołując się na art. 154 § 1 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z dnia 30 sierpnia 2002 r. ( Dz. u. Nr 153, poz. 1269) zarzucili niewykonanie przez organy podatkowe wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 listopada 2004 r. sygn. akt I SA/Wr 3176/2000 poprzez wydanie już po zapadłym wyroku ponownie decyzji wymiarowej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1994 r. oraz poprzez niepodjęcie działań eliminujących z obrotu prawnego decyzji wydanej przez Urząd Skarbowy w G. z dnia [...] Nr [...].
W skardze jak i w pismach procesowych stanowiących uzupełnienie skargi oraz polemikę z odpowiedzią Dyrektora Izby Skarbowej we W. O/Z w L. na skargę podniesiono, że wyrokiem zapadłym w sprawie I SA/Wr 3176/2000 Sąd uchylił zarówno decyzję organu odwoławczego jak i decyzję organu I instancji.
Kontynuując skarżący przytaczają stwierdzenie Sądu "Reasumując jakkolwiek nie wszystkie zarzuty skarżącego zasługują na uwzględnienie, to na skutek naruszenia przepisów proceduralnych organy wydały decyzję niezgodnie z prawem. Zaistniały zatem przesłanki wymienione w art. 145 § 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uzasadniające usunięcie zaskarżonych decyzji z obrotu prawnego".
Skarżący wskazują, że uzasadnienie wyroku sądu jest integralną częścią całego wyroku i zgodnie z art. 170 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wiąże nie tylko strony i sąd który orzeczenie wydał lecz również inne sądy i organy państwowe. Wobec powyższego skarżący podnoszą, iż Sąd zobowiązał Izbę Skarbową we W. i Urząd Skarbowy w G. do wycofania zaskarżonych decyzji. Skarżący stawiają zarzut, że po wydaniu wyroku Izby Skarbowa we W. bezpodstawnie wydała w dniu [...] decyzję w sprawie określenia skarżącym zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1994 r. Powyższą decyzję wydała bowiem po rozpatrzeniu po raz drugi odwołania skarżących od decyzji Urzędu Skarbowego w G. z dnia [...] Nr [...], a więc decyzji, która zdaniem skarżących na mocy wyroku Sądu zapadłego w sprawie I SA/Wr 3176/2000 powinna być wycofana z obrotu prawnego. Skarżący stwierdzają, że rozpatrując odwołanie od decyzji prawnie nie istniejącej Izba Skarbowa wydała decyzję, która nie ma podstawy prawnej do jej bytu w obrocie prawnym.