Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA - Katarzyna Radom po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. T. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia 9 czerwca 2003 r. Nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia odwołania skarżącego od decyzji Urzędu Skarbowego w L. w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności skarżącego jako osoby trzeciej za zaległości podatkowe spółki cywilnej A z tytułu podatku od towarów i usług za marzec oraz czerwiec 1998 r. postanawia: 1. odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi; 2. odrzucić skargę.
W rozpoznawanej sprawie w dniu 9 czerwca 2003 r. Izba Skarbowa we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. wydala postanowienie, którym pozostawiła bez rozpatrzenia odwołanie skarżącego z dnia 6 kwietnia 2003 r. złożone od decyzji Urzędu Skarbowego w L. ([...]) w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności skarżącego - jako osoby trzeciej - za zaległości podatkowe spółki cywilnej A z tytułu podatku od towarów i usług za marzec i czerwiec 1998 r. oraz odsetek za zwłokę. W dniu 11 czerwca 2003 r. podjęto próbę doręczenia skarżącemu powyższego postanowienia w trybie obowiązującego wówczas art. 150 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.). Skarżący w dniu 15 października 2003 r. wniósł do Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. pismo, w którym wezwał o poinformowanie go, dlaczego dotychczas nie rozpoznano jego odwołania. W odpowiedzi na pismo skarżącego (doręczonej stronie w dniu 20 listopada 2003 r.) Dyrektor Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. poinformował skarżącego o fakcie wydania w dniu 9 czerwca 2003 r. postanowienia i o możliwości zapoznania się z jego treścią w siedzibie organu, jak również wyjaśnił stronie kwestię skuteczności doręczenia powyższego postanowienia na podstawie art. 150 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W dniu 16 stycznia 2003 r. wpłynęła do Sądu skarga na oznaczone wyżej postanowienie wraz, z którą skarżący złożył wniosek o przywrócenie mu terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, iż nie otrzymał nigdy awiza z dnia 11 czerwca 2003 r. informującego go o liście poleconym z Sądu. Nadto wskazał, iż Izba Skarbowa Ośrodek Zamiejscowy w L. pomimo, że w okresie odwoławczym od 20 czerwca do 18 lipca 2003 r. była zorientowana, iż skarżący nie otrzymał postanowienia z dnia 9 czerwca 2003 r., to nie uczyniła nic by w tym czasie przesłać to postanowienie ponownie na jego adres domowy lub poinformować go o postanowieniu telefonicznie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Przepisy art. 86 i 87 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przewidują możliwość przywrócenia terminu w sytuacji, gdy zainteresowany uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak jego winy w uchybieniu terminu, wniosek o przywrócenie zostanie złożony w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i gdy wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony.
Złożenie wniosku o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od ustania przyczyny uchybienia jest warunkiem formalnym skuteczności takiego wniosku. W niniejszej sprawie skarżący nie kwestionuje, iż w dniu 20 listopada 2003 r. otrzymał od Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. pismo informujące go o fakcie wydania w dniu 9 czerwca 2003 r. zaskarżonego postanowienia. W wyroku z dnia 24 marca 1999 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w G. (sygn. akt I SA/Gd 1664/98, nie publikowany) stwierdził, iż datą początkową biegu terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu jest dzień, w jakim strona powzięła wiadomość o uchybieniu terminu. W świetle powyższego skarżący miał obowiązek niezwłocznie złożyć przedmiotowy wniosek, a składając go dopiero w dniu 16 stycznia 2004 r. przekroczył ustawowy siedmiodniowy termin do jego złożenia, co musiało skutkować jego odrzuceniem (art. 88 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi skutkuje - na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - odrzuceniem skargi. W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.