Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Ciołek po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia strony skarżącej A sp. z o.o. sp. komandytowo-akcyjnej z siedzibą w W.D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 2130/14 o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych postanawia: I. uchylić zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 2130/14; II. przywrócić termin do uzupełnienia braku formalnego skargi.
W sprawie, postanowieniem z dnia 3 listopada 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę A sp. z o.o. sp. komandytowo-akcyjnej z siedzibą w W.D. na wymienioną w sentencji niniejszego postanowienia interpretację indywidualną. Podstawę tak podjętego rozstrzygnięcia stanowiło niewykonanie przez skarżącą spółkę doręczonego jej w trybie prawnej fikcji doręczenia wezwania do uzupełnienia braku formalnego skargi przez przedłożenie dokumentu (odpisu z KRS) wykazującego umocowanie do wniesienia skargi i określającego sposób reprezentacji skarżącej spółki.
W piśmie wniesionym w dniu 18 listopada 2014 r. skarżąca spółka wniosła o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi, dopełniając uchybionej czynności przez przedłożenie odpisu z KRS. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że doszło do błędów po stronie listonosza z [...], w wyniku których nie otrzymała żadnego awizo dotyczącego przesyłki zawierającej wezwanie do uzupełnienia braku formalnego.
Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2014 r. Sąd odmówił przywrócenia terminu do uzupełnienia wspomnianego braku formalnego skargi. Sąd uznał bowiem, że z adnotacji poczynionych na zwróconej przesyłce z powodu niepodjęcia jej w terminie z placówki pocztowej wynika, że doszło do doręczenia przesyłki na skutek przyjęcia prawnej fikcji doręczenia. Przesyłka została bowiem dwukrotnie awizowana a zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki z placówki pocztowej pozostawiono na drzwiach adresata. Sąd wyjaśnił również, że nie korzysta z usług operatora pocztowego [...], lecz [...].
Na wymienione postanowienie z dnia 1 grudnia 2014 r. strona skarżąca wniosła w ustawowym terminie zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W uzasadnieniu tego środka odwoławczego podniosła, że krótki termin na złożenie wniosku o przywrócenie terminu nie pozwolił jej na sprawdzenie przesyłki w aktach sądowych. Natomiast z uwagi na fakt, że zawsze odbiera kierowaną do niej korespondencję, jedynym sensownym wyjaśnieniem było, że ta przesyłka nadana była w [...], który nierzetelnie wywiązuje się z powierzonych obowiązków. Niemniej strona skarżąca podjęła czynności na [...] w celu wyjaśnienia przyczyn braku awizowania przedmiotowej przesyłki. Strona skarżąca dodała, że w związku z zaistniałą sytuacją zwróciła się także do [...] o sporządzenie wykazu przesyłek poleconych kierowanych do niej w całym 2014 r. Strona skarżąca podniosła również, że Sąd nie wziął pod uwagę faktu, że odbierała szereg listów poleconych i dotrzymała wszystkich ustawowych terminów i jest wysoce nieprawdopodobne aby nie chciała lub z własnej winy nie odebrała listu poleconego z Sądu.
Od zażalenia strona skarżąca uiściła wpis sądowy w kwocie 100 zł.
W uzupełnieniu zażalenia strona skarżąca przy piśmie z dnia 20 stycznia 2015 r. przedstawiła odpowiedź z [...] na złożona reklamację (pismo z dnia 14 stycznia 2015 r.), z której wynika, że reklamacja została uwzględniona, z uwagi na niewłaściwe postępowanie listonosza przy awizowaniu przedmiotowej przesyłki pocztowej. Postępowanie wyjaśniające dowiodło bowiem, że listonosz zamiast pozostawić awiza w skrzynce oddawczej, umieścił je w drzwiach adresata.