Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku G. B. o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt I SA/Wr 1354/02 w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od czerwca do grudnia 1998 r. oraz ustalenie dochodu z działalności gospodarczej za 1998 r. zakończonej prawomocnym postanowieniem na skutek oświadczenia o cofnięciu skargi postanawia: umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu.
W rozpoznawanej sprawie, wszczętej wnioskiem G. B. o wznowienie wyżej oznaczonego postępowania sądowoadministracyjnego, skierowanym do Naczelnego Sądu Administracyjnego, skarżący pismem złożonym osobiście w biurze podawczym Sądu w dniu [...], cofnął powyższy nadzwyczajny środek zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1271 ze zm.) z dniem 1 stycznia 2004 r. przestała obowiązywać ustawa z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, a sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, stosownie do dyspozycji art. 97 § 1 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Zgodnie z art. 276 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi do postępowania ze skargi o wznowienie postępowania stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem I instancji, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej. I tak wedle art. 60 zd. 1 i 2 ustawy procesowej skarżący może cofnąć skargę o wznowienie postępowania, natomiast cofnięcie skargi wiąże sąd. Skuteczność czynności procesowej cofnięcia skargi o wznowienie postępowania jest jednak - zgodnie z dyspozycją art. 60 zdanie 3 tej samej ustawy - uzależniona od wyniku badania sprawy przez Sąd w przedmiocie niedopuszczalności cofnięcia tego środka zaskarżenia. Natomiast niedopuszczalność wniosku o cofnięcie skargi o wznowienie postępowania stwierdzana jest w przypadku ustalenia, że przedmiotowy wniosek strony skarżącej zmierza do obejścia prawa lub spowodowałby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W świetle materiału aktowego badanej sprawy czynność procesowa strony skarżącej nie budzi - z tego punktu widzenia - żadnych wątpliwości ani zastrzeżeń. W myśl art. 161 § 1 pkt 1) wyżej powołanej ustawy proceduralnej Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeśli skarżący skutecznie cofnął skargę o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego.
W związku z tym uznać należało, że cofnięcie skargi (wniosku) jest dopuszczalne. W konsekwencji, na podstawie powołanych przepisów ustawy procesowej, postępowanie wszczęte wnioskiem o wznowienie postępowania, podlegało umorzeniu.
Na marginesie winno się wskazać, iż dla oceny skutków prawnych czynności procesowej skarżącego z dnia [...] bez znaczenia jest, wobec powołanego unormowania ustawy - Przepisy wprowadzające ustawę -Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zmiana nazwy cofniętego środka zaskarżenia, który pod rządami ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. nr 74, poz. 368 ze zm.) określany był jako wniosek o wznowienie postępowania przed sądami.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu orzekł jak w sentencji.