Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Radom po rozpoznaniu w dniu 3 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I sprawy ze skargi A sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] 2018 r., nr [...] w przedmiocie odmowy po wznowieniu postępowania uchylenia decyzji w sprawie określenia za czwarty kwartał 2012 r. kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do odliczenia oraz za miesiące październik, listopad i grudzień 2012 r. kwot podatku od towarów i usług z tytułu wystawienia faktur VAT na skutek wniosku z dnia 8 sierpnia 2018 r. o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku postanawia: odmówić sporządzenia uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem z dnia 1 sierpnia 2018 r. tut. Sąd oddalił skargę strony na decyzję wskazaną w komparycji niniejszego postanowienia.
Pismem z dnia 8 sierpnia 2018 r., nadanym w placówce pocztowej tego samego dnia, strona wniosła o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia ww. wyroku.
Kopertę z wnioskiem zamiast na adres tut. Sądu, zaadresowano jednak na adres Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie i tam też przesyłka została doręczona.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie nadał wniosek strony do tutejszego Sądu w dniu 16 sierpnia 2018 r. (data stempla na przesyłce k. 41 akt sądowych).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2007 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302; dalej: "p.p.s.a.") w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia odpisu sentencji wyroku.
Sąd wskazuje, że w przypadku omyłkowego zaadresowania wniosku do niewłaściwego Sądu, o zachowaniu terminu do jego wniesienia decyduje data nadania tegoż wniosku przez ten sąd (organ administracji publicznej), pod adresem właściwego sądu, organu administracji publicznej (por. np. postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 21 marca 2006 r. sygn. akt II SA/Bk 131/06 i postanowienie NSA z dnia 12 października 2016 r., sygn. akt II GZ 431/16; postanowienie NSA z dnia 26 czerwca 2018 r., sygn. akt II FZ 252/18; opubl. w CBOSA).
W orzecznictwie trafnie wywodzi się, że zgodnie z art. 83 § 3 p.p.s.a. oddanie pisma w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe albo placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, albo polskim urzędzie konsularnym jest równoznaczne z wniesieniem go do sądu. Z przepisu tego wynika, iż możliwe są dwa sposoby wnoszenia pism - bezpośrednio do sądu jak i za pośrednictwem placówki pocztowej. Wybór sposobu złożenia pisma pozostawiony jest stronie, która może to zrobić w godzinach otwarcia sądu albo w placówce pocztowej aż do upływu ostatniego dnia terminu.
Z powyższego wynika, że równoznaczne z wniesieniem do sądu jest oddanie pisma w polskiej placówce pocztowej lub w polskim urzędzie konsularnym - jednak pod warunkiem, że zostało ono prawidłowo zaadresowane. Pismo wniesione do niewłaściwego organu lub sądu uznaje się za wniesione do sądu właściwego dopiero z chwilą skierowania tego pisma przez niewłaściwy organ lub sąd do właściwego sądu. Nie ma żadnej normy prawnej, z której wynikałoby, że w postępowaniu przed sądami administracyjnymi pismo wniesione do organu lub sądu niewłaściwego przed upływem przepisanego terminu uważa się za wniesione z zachowaniem terminu. Nie ma podstaw, aby stosować art. 65 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, ponieważ Kodeks ten nie reguluje postępowania sądowoadministracyjnego (np. postanowienie NSA z dnia 19 maja 2015 r., sygn. akt I OZ 608/15; publ. w CBOSA).
W niniejszej sprawie, tut. Sąd wyrok oddalający skargę ogłosił w dniu 1 sierpnia 2018 r. Termin do złożenia wniosku o uzasadnienie orzeczenia mijał zatem w dniu 8 sierpnia 2018 r., w środę.
Tymczasem, jak wynika z akt sprawy, wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku został nadany dopiero w dniu 16 sierpnia 2018 r. (data nadania wniosku strony przez WSA w Lublinie do tu. Sądu jako właściwego), a zatem bezspornie z uchybieniem siedmiodniowego terminu.
Sąd wskazuje, że strona nadała wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku w ostatnim dniu terminu, tj. w dniu 8 sierpnia 2018 r. Pismo zgodnie z prezentatą zostało odebrane w niewłaściwym Sądzie w dniu 13 sierpnia 2018 r., czyli 5 dni po terminie. Zatem, nawet natychmiastowe nadanie pisma do tut. Sądu przez Sąd niewłaściwy, nie spowodowałoby, iż termin zostałby zachowany.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 141 § 3 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji.