Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryka Łysikowska po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. M. na postanowienie Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu kosztów postępowania podatkowego w sprawie oprocentowania nieterminowo zwróconej nadpłaty oraz wymierzenia grzywny postanawia odmówić przywrócenia terminu.
G. M., wraz z zażaleniem na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I z dnia 26 listopada 2008 r. o wezwaniu do uiszczenia opłaty kancelaryjnej, w dniu 11 marca 2009 r. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia powyższego zażalenia. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że zarówno w piśmie z dnia 28 listopada 2008 r. (którym został wezwany do uiszczenia opłaty kancelaryjnej na podstawie zaskarżonego zarządzenia), jak i w piśmie z dnia 11 grudnia 2008 r. nie zamieszczono żadnej wzmianki o prawie wniesienia zażalenia. Wskazał, że o możliwości zaskarżenia powyższego zarządzenia dowiedział się z treści pisma Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia [...], nr [...], które zostało mu doręczone - zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru - w dniu 4 marca 2009 r. W związku z tym stwierdził, że termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu został zachowany.
Do wniosku załączone zostały kserokopie pism z dnia 28 listopada 2008 r., 11 grudnia 2008 r. (którym udzielono stronie wyjaśnienia na podstawie art. 6 p.p.s.a.), kserokopię pisma z dnia 2 marca 2009 r. oraz koperty, w której nadesłane zostało pismo Prezesa tutejszego Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do brzmienia art. 86 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem - zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a. - wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Warunkiem formalnym wniosku jest uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.), przy czym o braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody, której strona nie mogła przezwyciężyć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, a więc jeżeli dochowała ona należytej staranności (por. postanowienie NSA z dnia 2 października 2002 r., sygn. akt V SA 793/02, Monitor Prawniczy 2002/23/1059).
W niniejszej sprawie wnioskodawca wskazał jako przyczynę uchybienia terminowi do wniesienia zażalenia na zarządzenie z dnia 26 listopada 2008 r. brak wiedzy o przysługującym mu prawie zaskarżenia tego orzeczenia, o czym dowiedział się dopiero z pisma Prezesa tutejszego Sądu. Należy jednak zauważyć, że pismo z dnia 28 listopada 2008 r., z wezwaniem do uiszczenia opłaty kancelaryjnej, zawierało również pouczenie o przysługującym skarżącemu prawie do wniesienia zażalenia. Jak wynika z akt sprawy, powyższe pismo przesłane było na dwóch kartach - na jednej karcie zamieszczona była treść wezwania, na drugiej - pouczenie, że na zarządzenie służy zażalenie, które wnosi się do Naczelnego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 7 dni od doręczenia wezwania. Pismo w całości zostało doręczone na adres, który strona podała w piśmie z dnia 21 października 2008 r. Zatem w ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że skarżący, przy zachowaniu należytej staranności, zapoznał się z treścią całego pisma i w rezultacie również z pouczeniem o prawie wniesienia środka zaskarżenia.
Mając zatem na uwadze powyższe, stwierdzić należało, że wnioskodawca nie uprawdopodobnił w sposób wiarygodny okoliczności, które uzasadniałyby przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I z dnia 26 listopada 2008 r. Dlatego też Sąd, na podstawie art. 86 § 1 zdanie drugie p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.