Zażalenie na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za listopad 2010 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 listopada 2016 r. utrzymującego w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 27 września 2016 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A sp. z o.o. z/s w Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za listopad 2010 r. postanawia: odrzucić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 14.11.2016 r. (doręczonemu pełnomocnikowi strony skarżącej w dniu 29.11.2016 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu utrzymał w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 27.09.2016 r. o odmowie przyznania stronie skarżącej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.

Pismem z dnia 6.12.2016 r. pełnomocnik strony skarżącej (doradca podatkowy) wniósł zażalenie na to postanowienie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:

Zażalenie było niedopuszczalne.

W myśl art. 260 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6 - 8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia lub utrzymuje w mocy. Stosownie zaś do § 2 art. 260, w sprawach, o których mowa w § 1, wniesienie sprzeciwu od zarządzenia lub postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność. Sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.

Z treści zacytowanego art. 260 § 2 zd. drugie p.p.s.a. wynika zatem, że ustawa nie przewiduje wniesienia zażalenia na tego rodzaju postanowienie.

W konsekwencji uznać należało, że wniesione w niniejszej sprawie zażalenie podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne.

Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. i art. 260 § 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1