Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski po rozpoznaniu w dniu 20 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi S. G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
W dniu 15 lipca 2010 r. doradca podatkowy S. G. (działając we własnym imieniu) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na interpretację indywidualną Ministra Finansów z [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wraz ze skargą wpłynął do Sądu wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że przesyłka polecona wraz z dwoma egzemplarzami skargi została nadana w Urzędzie Pocztowym w B. w dniu 6 lipca 2010 r., jednakże - z uwagi na błąd pracownicy odbywającej staż w firmie A w B. - została źle zaadresowana. Wnioskujący podkreślił, że pracownica na kopercie wpisała adres: "Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, Izba Skarbowa w P., ul. [...], [...] L.", pismo natomiast zaadresowane było do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Izby Skarbowej w P. Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w L.". Doradca podatkowy wyjaśnił, że pracownica nie mając wpisanej nazwy ulicy na piśmie przewodnim, skorzystała z internetu i wpisała ulicę Urzędu Skarbowego w L., tj. ul. [...], przepisując pozostałe dane adresowe z pisma. W związku z powyższym, Urząd Pocztowy dokonał w dniu 15 lipca 2010 r. zwrotu przesyłki poleconej z adnotacją "zwrot adresat nieznany". Skarżący podkreślił, że osoba, która błędnie zaadresowała przesyłkę, zatrudniona jest w A jako osoba odbywająca staż na podstawie umowy o organizacji stażu dla bezrobotnych, zawartej w dniu [...] r. z Powiatem B. - Powiatowym Urzędem Pracy w B. Stwierdził, że powierzając pracownicy czynności polegające na adresowaniu przesyłek przekonany był, że posiada ona stosowną wiedzę i umiejętności, aby wykonać powyższe czynności rzetelnie. Zatrudniona pracownica wykazała się jednak brakiem dostatecznego doświadczenia, co w konsekwencji spowodowało uchybienie terminu do wniesienia skargi na wymienioną w sentencji interpretację indywidualną Ministra Finansów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Przepisy art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej: p.p.s.a.), przewidują możliwość przywrócenia terminu w sytuacji, gdy strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy i gdy uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak jej winy w uchybieniu terminu oraz gdy wniosek o przywrócenie terminu zostanie złożony w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu i wraz z tym wnioskiem zostanie dopełniona czynność, dla której termin był wyznaczony.
Podstawowym kryterium przy rozpoznawaniu wniosku o przywrócenie terminu są okoliczności uprawdopodabniające brak winy w uchybieniu terminu. Zarówno w nauce prawa, jak i orzecznictwie sądowym przyjęte jest, iż wskazane kryterium jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej oraz, że uchybiony termin nie może zostać przywrócony, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa (postanowienie NSA z 24 marca 2004 r., sygn. akt FZ 13/04, niepubl.). O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia (postanowienie NSA z 18 sierpnia 2000 r., sygn. akt III SA 1716/99, LEX nr 45409). Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminowi zalicza się z reguły: przerwę w komunikacji, powódź, pożar, inną katastrofę, nagłą chorobę strony, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą (...) (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz", LexisNexis, Warszawa 2005, s. 333). Jeżeli natomiast strona reprezentowana jest przez profesjonalnego pełnomocnika, przy ocenie możliwości przywrócenia terminu należy uwzględnić wiedzę i konieczność zachowania należytej staranności przez tego pełnomocnika (wyrok SN z 21 lutego 2002 r., sygn. akt I PKN 903/00, OSNP - wkł. 2002/19/11).