Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Elżbieta Woźniak /spr./ Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska Sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w Wydziale I w dniu 23 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. T. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego K. M. w sprawie ze skargi M.T. na przewlekłość postępowania Starosty P. p o s t a n a w i a: oddalić wniosek o wyłącznie sędziego.
Złożony przez skarżącą w piśmie z dnia 18 sierpnia 2013 r. wniosek o wyłączenie, m.in. sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego K.M. w sprawie został oddalony postanowieniem z dnia 28 października 2013 r.(doręczonym 20 listopada 2013 r.).
Postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę M. T. na przewlekłość postępowania organu - Starosty P..
M. T. w piśmie z dnia 8 maja 2014 roku złożyła kolejny wniosek o wyłączenie z orzekania wobec jej rodziny "na zawsze" sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie K. M.
Jako podstawę wniosku skarżąca, odnosząc się do treści wydanego w sprawie ww. postanowienia odrzucającego jej skargę, zarzuciła, że orzekający jest całkowicie niezdolny do orzekania "ponieważ nie widzi faktów i sytuacji prawdziwej a zatem kłamie i wytwarza legendę w celu ochronienia urzędników", "upadla on prawo i upadla stronę pokrzywdzoną poprzez omijanie tematu i wytwarzanie legendy w celu zatuszowania przedmiotu skarżenia".
Z oświadczenia złożonego przez sędziego WSA K. M., wynika, że ze skarżącą M. T. nie pozostaje w jakimkolwiek stosunku prawnym lub osobistym i nie zachodzą okoliczności w rozumieniu art. 18 i art. 19 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, z powodu których zachodziłyby wątpliwości co do jego bezstronności w rozpoznawanej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej: p.p.s.a.) enumeratywnie wymienia przyczyny wyłączenia sędziego z mocy samego prawa. Jak wynika z treści tego przepisu, sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:
1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;
2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;
3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;
4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;
5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;
6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator;
6a) dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie;
7) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.
Stosownie natomiast do unormowań zawartych w art. 19 p.p.s.a., niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego w danej sprawie.