Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. O. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania postanawia: umorzyć postępowanie sądowe
Pismem z dnia 13 maja 2009 r. skarżący R. O. wniósł skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Starosty [...] z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] o konieczności zakończenia wypłaty pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dziecka K. W. w rodzinie zastępczej.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. przedstawiło swoje stanowisko oraz poinformowało Sąd, iż decyzją z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli stało się ono bezprzedmiotowe.
Wskazać należy, iż postępowanie sądowoadministracyjne staje się bezprzedmiotowe, jeżeli w jego toku wystąpią zdarzenia, w następstwie których przestanie istnieć sprawa sądowoadministracyjna. Przy czym są to zdarzenia, które nie istniały przed wszczęciem postępowania.
Bezprzedmiotowość postępowania zachodzi w wypadku wydania aktu lub podjęcia czynności przez organ w sprawie, w której została wniesiona skarga do sądu administracyjnego na bezczynność organu.
W ocenie Sądu w świetle powołanego wyżej przepisu prawa i wskazanych okoliczności w niniejszej sprawie zachodzą podstawy uzasadniające umorzenie postępowania sądowego z uwagi na jego bezprzedmiotowość.
W związku z tym w oparciu o art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji.