Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Lenart po rozpoznaniu w dniu 4 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. W. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.
Pismem z dnia [...] maja 2009 r. B. W. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 1998 r. nr [...].
Pismem nadesłanym do Sądu w dniu 3 września 2009 r. (data prezentaty) skarżąca cofnęła ww. skargę na bezczynność, z uwagi na wydanie przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzji z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zauważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Na zasadzie art. 60 ww. ustawy, skarżący może rozporządzać skargą. Oznacza to, że może zrezygnować z kontynuowania postępowania sądowego, cofając skargę. Cofnięcie skargi wiąże Sąd, chyba że zmierzałoby to do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności, wówczas Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne.
Skarżąca cofnęła skargę pismem nadesłanym w dniu 3 września 2009 r., nie zachodzą także okoliczności, które czyniłyby wniosek skarżącej niedopuszczalnym. Sąd uznał więc cofnięcie skargi za dopuszczalne i prawnie skuteczne.
W tej sytuacji, na mocy art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.