Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi C. P. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie świadczenia wychowawczego 500+ postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2016 r. C. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie świadczenia wychowawczego 500+.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie wskazując, że skarżący skierował przedmiotową skargę do sądu administracyjnego nie wyczerpując trybu przed organem wyższego stopnia. Ponadto wskazał, że wniosek skarżącego został rozpoznany decyzją z dnia [...] września 2016 r. nr [...].
Wezwaniem skutecznie doręczonym skarżącemu w dniu [...] października 2016 r. Sąd wezwał skarżącego do wskazania, w terminie 7 dni, czy przed wniesieniem skargi do sądu występował do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z zażaleniem o którym mowa w trybie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.) - powołanej dalej jako: "k.p.a.".
W piśmie procesowym z dnia [...] listopada 2016 r. skarżący wskazał, że złożył do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, za pośrednictwem Urzędu Miasta [...] Dzielnicy [...], skargę na decyzję Prezydenta W.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), powoływanej dalej w skrócie jako "p.p.s.a.", skarga do sądu administracyjnego jest dopuszczalna po wyczerpaniu środków zaskarżenia jakie służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem administracji. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W przypadku skargi na bezczynność organu, przed jej wniesieniem do Sądu strona winna wyczerpać środek prawny określony w art. 37 § 1 k.p.a., zgodnie z którym na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Zażalenie lub wezwanie do usunięcia naruszenia prawa służy kwestionowaniu przekroczenia maksymalnego ustawowego terminu załatwienia sprawy przez organ administracyjny.
W przedmiotowej sprawie warunek ten nie został spełniony. Jak wynika z treści odpowiedzi na skargę oraz dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, skarżący przed wniesieniem do Sądu skargi na bezczynność, nie skierował do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie przez Prezydenta W. W konsekwencji niewyczerpanie przez stronę skarżącą środka zaskarżenia przed wniesieniem skargi, skutkuje jej niedopuszczalnością. Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji postanowienia.