Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Lenart po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. K. na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zasądzić od Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej na rzecz skarżącego P. K. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 2 kwietnia 2012 r. P. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji.

W odpowiedzi na skargę Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej wniósł o oddalenie skargi względnie umorzenie postępowania sądowego wskazując, że decyzją z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] rozstrzygnął przedmiotowy wniosek.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.

Stosownie do art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), Sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie Sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. W trybie w/w artykułu Sąd może tylko orzec o obowiązku wydania decyzji w określonym terminie, nie może natomiast nakazywać organowi sposobu tego rozstrzygnięcia, ani też bezpośrednio orzekać o prawach lub obowiązkach skarżącego.

Z powyższego przepisu wynika, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi na bezczynność organu nawet wówczas, gdy rozstrzygnięcie podjęte zostało z naruszeniem terminu przewidzianego do jego wydania (por. wyrok NSA z dnia 16 marca 2000 r., sygn. akt I SAB 201/99).

Zatem jeżeli w toku postępowania sądowoadministracyjnego, przed dniem orzekania w sprawie ze skargi na bezczynność, organ administracji publicznej wyda akt lub podejmie czynność polegającą na podjęciu działań zmierzających do załatwienia sprawy, to - mimo istniejącej zwłoki w załatwieniu sprawy - postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie jego bezczynności staje się bezprzedmiotowe.

Jak wskazano powyżej w niniejszej sprawie po wniesieniu skargi P. K. na bezczynność, a przed jej rozpoznaniem przez Sąd, Minister wydał w dniu [...] maja 2012 r. decyzję nr [...], którą stwierdził nieważność decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] lipca 2003 r., nr [...]. Okoliczność ta powoduje, że niniejsza skarga z dnia 2 kwietnia 2012 r. stała się bezprzedmiotowa i postępowanie należało umorzyć.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) postanowił, jak w sentencji. O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 201 § 1 tej ustawy.

Strona 1/1