Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. G. na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia postanawia umorzyć postępowanie.

Uzasadnienie

W dniu 8 czerwca 2010 r. M. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej - Urząd [...] w B. z dnia [...] grudnia 1964 r. nr [...] w części dotyczącej wywłaszczenia za odszkodowaniem nieruchomości położonej w B. oznaczonej jako działki nr [...].

W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury wniósł o umorzenie postępowania wobec wydania przez niego decyzji z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...], którą odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej - Urząd [...] w B. z dnia [...] grudnia 1964 r. w części dotyczącej wywłaszczenia za odszkodowaniem nieruchomości położonej w B. oznaczonej jako działki nr [...]. Z akt sprawy wynika, iż w/w decyzja została doręczona skarżącemu w dniu [...] lipca 2010 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

Zgodnie z art. 1 i 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Wojewódzki Sąd Administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej poprzez rozpoznawanie skarg na bezczynność organów.

Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy zaś do czynienia w każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa, jeżeli nie dopełnił on czynności określonych w art. 36 kpa lub nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych mających na celu usunięcie przeszkody w wydaniu decyzji (wyrok NSA z 20 lipca 1999 r., I SAB 60/99, OSP 2000, nr 6, poz.87).

Stosownie do art. 149 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organu zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. W trybie w/w art. Sąd może tylko orzec o obowiązku wydania decyzji w określonym terminie, nie może natomiast nakazywać organowi sposobu tego rozstrzygnięcia ani też bezpośrednio orzekać o prawach lub obowiązkach skarżącego.

Sygn. akt I SAB/Wa 186/10

Z powyższego przepisu wynika, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi na bezczynność, nawet wówczas, gdy decyzja podjęta została z naruszeniem terminu przewidzianego do jej wydania (por. wyrok NSA z 16 marca 2000 r., sygn. akt I SAB 201/99).

Tak więc, jeżeli w toku postępowania sądowoadministracyjnego, przed dniem orzekania w sprawie ze skargi na bezczynność, organ administracji publicznej wyda akt lub podejmie czynność, których domagała się strona, to - mimo pozostawania w zwłoce - przestaje on tkwić w bezczynności, a co się z tym wiąże postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie jego bezczynności staje się bezprzedmiotowe.

W rozpoznawanej sprawie - po wniesieniu skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a przed dniem jej rozpoznania przez Sąd - Minister Infrastruktury, po rozpatrzeniu wniosku M. G. występującego w imieniu własnym oraz jako pełnomocnika T. G., J. G. i S. G., wydał decyzję z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej - Urząd [...] w B. z dnia [...] grudnia 1964 r. w części dotyczącej wywłaszczenia za odszkodowaniem nieruchomości położonej w B. oznaczonej jako działki nr [...]. Ta okoliczność powoduje, że niniejsza skarga na bezczynność Ministra Infrastruktury stała się bezprzedmiotowa i postępowanie należało umorzyć.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w związku z art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił, jak w sentencji.

Strona 1/1