Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.K. i P.K. na bezczynność Wójta Gminy G. w przedmiocie rozpoznania wniosku o nabycie nieruchomości postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia 10 kwietnia 2014 r. A.K. i P.K. wystąpili do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą na bezczynność Wójta Gminy G. w przedmiocie rozpoznania ich wniosku z dnia 17 października 2013 r. o nabycie na mocy art. 34 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami - nieruchomości położonej w G. ozn. nr [...] o pow. [...] ha.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy G. wniósł o jej odrzucenie wskazując, że sprawa nie należy do kognicji sądów administracyjnych z uwagi na jej cywilny charakter.
Organ podniósł, że w odpowiedzi na wniosek skarżących, wezwał ich do przedstawienia dokumentów potwierdzających ich prawo do nabycia przedmiotowej nieruchomości w drodze pierwszeństwa.
Pismem z dnia 19 listopada 2013 r. skarżący uznali wezwanie za niezasadne twierdząc, że dokumenty są w posiadaniu gminy.
Odpowiadając na pismo organ poinformował o stanie sprawy, wskazując na brak podstaw prawnych do uwzględnienia złożonego wniosku.
W dniu 10 marca 2014 r. skarżący ponowili wniosek z dnia 17 października 2013 r., wskazując, że chcą skorzystać z prawa pierwszeństwa i nabyć przedmiotową działkę jako spadkobiercy poprzedniego jej właściciela.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga jest niedopuszczalna.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że przed merytoryczną oceną zasadności skargi Sąd zobowiązany był do ustalenia, czy wskazana w skardze A. i P.K. bezczynność Wójta Gminy G. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 17 października 2013 r. o nabycie nieruchomości z mocy art. 34 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) - zwana dalej "ugn" podlega kontroli sądów administracyjnych.
Zgodnie z art. 3 § 2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - zwanej dalej "Ppsa". Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Stosownie do powyższego, sądy administracyjne w zakresie swojej właściwości orzekają m.in. w sprawach skarg na bezczynność organów administracji (art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a.), oceniając postępowanie organów z punktu widzenia zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego. Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy zaś do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub co prawda prowadził postępowanie, lecz pomimo ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia czy też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności. Skarga na bezczynność organu jest dopuszczalna tylko w takich granicach, w jakich służy skarga do sądu administracyjnego na decyzje, postanowienia oraz na akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.