Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie: WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska (spr.) WSA Agnieszka Miernik Protokolant Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2010 r. sprawy ze skargi J. D. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. wypłacić z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżącej J. D. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego.
Dnia [...] lipca 2010 r. J. D. skierowała za pośrednictwem organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Wojewody [...] dotyczącą nie rozpoznania jej wniosku z 17 czerwca 2008 r. o wydanie decyzji w sprawie rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższa skarga została uzupełniona pismem z 25 sierpnia 2010 r.
Odpowiadając na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej odrzucenie. Organ wyjaśnił, że sprawa objęta skargą była przedmiotem rozstrzygnięcia Ministra Skarbu Państwa, który postanowieniem z [...] sierpnia 2010 r., nr [...], po rozpatrzeniu zażalenia J. D., uznał jej zażalenie za uzasadnione i wyznaczył Wojewodzie [...] termin rozpoznania sprawy w ciągu siedmiu miesięcy od dnia doręczenia postanowienia. Organ zaznaczył, że termin wyznaczony przez Ministra Skarbu Państwa do rozpatrzenia przedmiotowej sprawy nie upłynął, w związku z czym skarga do Sądu w jego ocenie jest przedwczesna i bezzasadna.
W toku postępowania sądowego Wojewoda [...] nadesłał do akt sprawy pismo z 10 listopada 2010 r., w którym zmodyfikował swoje stanowisko zawarte w odpowiedzi na skargę i w rezultacie wniósł o jej oddalenie. Do przedmiotowego pisma organ załączył własne postanowienie z [...] października 2010 r., nr [...], w którym stwierdzono, że J. D. w całości posiada prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez W. i P. P. nieruchomości w miejscu S., powiat Z.
Z treści postanowienia wynika, że organ wezwał J. D. do wskazania jednej z form realizacji prawa do rekompensaty określonej w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.), do wskazania numerów rachunków bankowych w przypadku wyboru świadczenia pieniężnego oraz do złożenia operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego określającego wartość nieruchomości - w terminie 6 miesięcy od dnia wydania postanowienia z [...] października 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) wojewódzkie sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej poprzez rozpoznawanie skarg na bezczynność organów w wydaniu decyzji.
Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia w każdym przypadku nie załatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., jeżeli nie dopełnił on czynności określonych w art. 36 k.p.a. lub nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych mających na celu usunięcie przeszkody w wydaniu decyzji (wyrok NSA z 20 lipca 1999 r., I SAB 60/99, OSP 2000, nr 6, poz.87).
Zgodnie z art. 149 p.p.s.a., Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organu, zobowiązuje go do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Z powyższego przepisu wynika, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi na bezczynność, nawet wówczas, gdy decyzja podjęta została z naruszeniem terminu przewidzianego do jej wydania (por. wyrok NSA z 16 marca 2000 r., sygn. akt I SAB 201/99). Wskazać więc należy, że jeżeli w toku postępowania sądowego, przed dniem orzekania w sprawie ze skargi na bezczynność, organ administracji publicznej wyda akt lub podejmie czynność, to przestaje on tkwić w bezczynności, a co się z tym wiąże, postępowanie sądowe staje się bezprzedmiotowe, chociaż w dacie wniesienia skargi była ona zasadna.
Należy przyjąć, że sytuacja taka ma miejsce w sprawie niniejszej, gdyż po wniesieniu skargi do Sądu, a przed dniem orzekania, Wojewoda [...] wydał postanowienie z [...] października 2010 r. potwierdzające prawo skarżącej do rekompensaty oraz wzywające ją do dokonania wymienionych w nim czynności. Wprawdzie postanowienie nie kończy sprawy, jest tylko jego etapem, jednakże wydanie tego aktu przerwało stan bezczynności, w którym organ - do tego czasu -pozostawał. W tym stanie rzeczy nie może nastąpić wydanie decyzji przed wykonaniem przez skarżącą czynności wskazanych w tym postanowieniu.
Z powyższego wynika więc, że mimo iż w dacie wniesienia przez J. D. skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Wojewoda [...] pozostawał w bezczynności, to stan ten ustał w toku postępowania sądowego z uwagi na wydanie przez organ postanowienia z [...] października 2010 r.
Ta okoliczność powoduje, że niniejsza skarga na bezczynność Wojewody [...] stała się bezprzedmiotowa i postępowanie sądowe należało umorzyć.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.