Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Apostolidis (spr.) Sędziowie: WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant referent stażysta Małgorzata Sieczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi J. S. o wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SAB/Wa 106/13 postanawia odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SAB/Wa 106/13 odrzucił skargę J. S. na bezczynność Burmistrza Miasta Sulejówka w przedmiocie doręczania korespondencji.
W dniu 3 czerwca 2014 r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarga J. S. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wskazanym wyżej orzeczeniem z dnia 3 kwietnia 2013 r. W uzasadnieniu skargi skarżąca wskazała, że podstawą żądania wznowienia postępowania w przedmiotowej sprawie jest art. 271 pkt 2 i art. 272 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Ponadto, że w dniu 27 maja 2014 r. dowiedziała się o odrzuceniu skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 280 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę. Na żądanie sądu zgłaszający skargę o wznowienie postępowania obowiązany jest uprawdopodobnić okoliczności stwierdzające zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia (art. 280 § 2 p.p.s.a.).
Natomiast w myśl art. 277 ww. ustawy skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.
W świetle powyższych regulacji, badając dopuszczalność przedmiotowej skargi o wznowienie postępowania sądowego, pod względem wskazanych wyżej przesłanek, Sąd stwierdził, że skarga została wniesiona z przekroczeniem terminu wskazanego w art. 277 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. trzymiesięcznego terminu liczonego od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji - od dnia, w którym o orzeczeniu dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy.
Skarżącej postanowienie z dnia 3 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SAB/Wa 106/13 wraz z uzasadnieniem zostało skutecznie doręczone na adres wskazany w skardze w dniu 22 kwietnia 2013 r. na podstawie art. 73 § 4 p.p.s.a. Jednocześnie, wobec złożonego przez skarżącą wniosku o ponowne doręczenie jej ww. postanowienia wraz z uzasadnieniem, została sporządzona kopia przedmiotowego postanowienia z dnia 3 kwietnia 2013 r. wraz z uzasadnieniem i przesłana na nowy adres wskazany przez skarżącą. Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru (k. 60 akt sprawy o sygn. I SA/Wa 106/13) wynika, że skarżąca pokwitowała osobiście odbiór kopi ww. orzeczenia sądowego w dniu 16 maja 2013 r.
Gdyby zatem przyjąć korzystną dla skarżącej datę, tj. datę późniejszą, to bez wątpienia najpóźniej uzyskała ona wiedzę o zapadłym postanowieniu w dniu 16 maja 2013 r., a termin do wniesienia skargi o wznowienie, na podstawie art. 271 pkt 2 p.p.s.a., upłynął z dniem 16 sierpnia 2013 r. Tymczasem skarga o wznowienie postępowania została złożona dopiero w dniu 28 maja 2014 r.
W tym stanie rzeczy powyższą skargę o wznowienie postępowania sądowego należało odrzucić, jako wniesioną z uchybieniem terminu.
Jednocześnie Sąd pragnie zauważyć, że w postępowaniu sądowym obowiązuje zasada pisemności, a zatem wszelkie wnioski składane za pośrednictwem telefonu nie mogą odnieść skutku, w postaci ich uwzględnienia. Sąd nie ma bowiem możliwości weryfikacji czy osoba podająca się za stronę postępowania sądowoadministracyjnego jest w rzeczywistości osobą uprawnioną do składania oświadczeń. Z akt sprawy wynika, że skarżąca odebrała zawiadomienie o terminie rozprawy w dniu 10 lipca 2014 r. (k. 9) , powyższe oznacza, że skarżąca miała możliwość, gdyby była taka jej wola, złożyć przewidziane prawem oświadczenia, jednakże tego nie uczyniła. Sporządzona notatka z rozmowy telefonicznej z dnia 1 sierpnia 2014 r. nie może bowiem być uznana za wniosek skarżącej.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 281 w zw. z art. 277 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił, jak w sentencji