Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. G. na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji postanawia umorzyć postępowanie sądowe.

Uzasadnienie

L. G. pismem z dnia 6 stycznia 2010 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie rozpatrzenia odwołania (wniesionego przez skarżącą w imieniu własnym oraz w imieniu I. Sp. z o.o.) od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w T. z dnia [...] maja 2009 r., nr [...] odmawiającej zmiany decyzji tego organu pozwalającej na prowadzenie wykopaliskowych badań archeologicznych.

W odpowiedzi na skargę Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wskazał, że rozpatrzył przedmiotowe odwołanie: decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie przed organem I instancji w odniesieniu do odwołania I. Sp. z o.o. reprezentowanej przez L. G. oraz decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] umorzył postępowanie odwoławcze w odniesieniu do odwołania L. G. złożonego w imieniu własnym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

Z bezczynnością organu administracji publicznej w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) mamy do czynienia wówczas, gdy w terminie określonym w art. 35 kpa organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności.

Zgodnie z art. 149 powołanej ustawy, Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organu, zobowiązuje go do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednak jeśli w toku postępowania sądowoadministracyjnego, przed dniem orzekania w sprawie ze skargi na bezczynność, organ administracji publicznej wyda akt lub podejmie czynność, których domagała się strona, to - mimo pozostawania w zwłoce - przestaje on tkwić w bezczynności, a co się z tym wiąże postępowanie sądowoadministracyjne staje się bezprzedmiotowe, chociaż w dacie wniesienia skargi była ona zasadna.

Z akt sprawy wynika, że taka sytuacja ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Po wniesieniu skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego rozpatrzył odwołanie wniesione przez L. G. i wydał w sprawie decyzje. Ta okoliczność powoduje, że skarga na bezczynność Ministra stała się bezprzedmiotowa i postępowanie należało umorzyć.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił, jak w sentencji.

Strona 1/1