Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Dargas po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.G. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz W.G. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego.
Pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r. W.G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej w [...] z dnia [...] grudnia 1972 r. nr [...].
Wezwaniem skutecznie doręczonym pełnomocnikowi strony skarżącej w dniu 19 czerwca 2017 r. Sąd zobowiązał pełnomocnika skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez złożenie oryginału bądź poświadczonej za zgodność kserokopii pełnomocnictwa procesowego do reprezentowania skarżącego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W piśmie procesowym z dnia 23 czerwca 2017 r. pełnomocnik skarżącego wskazał, że w odpowiedzi na wezwanie informuje, że w związku z wydaniem przez Wojewodę [...] merytorycznej decyzji cofa skargę na bezczynność.
Termin do uzupełnienia braków formalnych skargi upłynął z dniem 26 czerwca 2017 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (jt. Dz. U. z 2016 r. poz. 718) powoływanej dalej jako "p.p.s.a." skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Jednym z tych wymagań jest zgodnie z art. 46 § 3 p.p.s.a. dołączenie do skargi prawidłowego pełnomocnictwa (uprawniającego pełnomocnika do działania przed sądami administracyjnymi), jeżeli skargę wnosi pełnomocnik, który wcześniej nie złożył pełnomocnictwa. Na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
W przedmiotowej sprawie do skargi nie zostało dołączone pełnomocnictwo udzielone przez skarżącego. Skoro pełnomocnik strony skarżącej prawidłowo wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi, pod rygorem jej odrzucenia, nie nadesłał w wyznaczonym przez Sąd terminie pełnomocnictwa potwierdzającego jego umocowanie do wniesienia skargi w imieniu skarżącego, to skargę tę należało z uwagi na nieuzupełnienie jej braków formalnych odrzucić.
Odnośnie wniosku pełnomocnika strony skarżącej o cofnięciu skargi, należy zauważyć, że w myśl przepisu art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania przypadku, gdy skarżący skutecznie cofnie skargę. Wskazać jednakże należy, iż cofnięcie skargi nie jest możliwe, jeśli z braku innych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia skarga podlega odrzuceniu. Cofnięcie skargi może bowiem dotyczyć wyłącznie takiej skargi, która została skutecznie wniesiona, a więc wszczęła postępowanie sądowoadministracyjne. Niedopuszczalne jest zatem umorzenie postępowania zainicjowanego skargą dotkniętą brakami uniemożliwiającymi nadanie jej dalszego biegu (zob. postanowienie NSA z dnia 10 czerwca 1987 r., sygn. akt SA/Gd 537/87, OSP 1990, z. 4, poz. 207 oraz T. Woś i inni "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2005, s. 291). Taka sytuacja niewątpliwie zaistniała w rozpoznawanej sprawie, albowiem pełnomocnik skarżących nie uzupełnił w terminie braków formalnych skargi, a zatem skarga nie została skutecznie wniesiona.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.