Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska (spr.) Sędziowie: WSA Joanna Skiba WSA Marta Kołtun-Kulik Protokolant referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2012 r. sprawy ze skargi G. K. na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zwrócić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz skarżącej G. K. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
G. K. pismem z dnia 6 października 2011 r. (data stempla pocztowego) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2008r., nr [...] stwierdzającej nabycie przez Skarb Państwa z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości zajętej pod drogę krajową nr [...] relacji[...], stanowiącej działki nr [...].
Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] października 2011 r., nr [...] stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2008 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 1 i art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej poprzez rozpoznawanie skarg na bezczynność organów.
W orzecznictwie podkreśla się, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia w każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa, jeżeli nie dopełnił on czynności określonych w art. 36 kpa lub nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych mających na celu usunięcie przeszkody w wydaniu decyzji.
Zgodnie z art. 149 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Instytucja skargi na bezczynność ma więc na celu doprowadzenie do wydania rozstrzygnięcia w sprawie. Sąd oceniając czy organ pozostaje w bezczynności bierze zaś pod uwagę sytuację istniejącą w dacie orzekania.
Podkreślić należy, że w trybie wskazanego art. 149 sąd może tylko orzec o obowiązku wydania decyzji w określonym terminie, nie może natomiast nakazywać organowi sposobu tego rozstrzygnięcia, ani też bezpośrednio orzekać o prawach lub obowiązkach skarżącego. Z powyższego przepisu wynika, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi na bezczynność, nawet wówczas, gdy decyzja podjęta została z naruszeniem terminu przewidzianego do jej wydania. Tym samym, jeżeli w toku postępowania sądowoadministracyjnego, przed dniem orzekania w sprawie ze skargi na bezczynność, organ administracji publicznej wyda akt lub podejmie czynność, których domagała się strona, to przestaje on być w bezczynności. Oznacza to, że postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie jego bezczynności staje się bezprzedmiotowe.
Ze zgromadzonego w rozpoznawanej sprawie materiału dowodowego wynika, że Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] października 2011 r., nr [...] stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] stwierdzającą nabycie przez Skarb Państwa z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości zajętej pod drogę krajową nr [...] relacji [...], stanowiącej działki nr [...].
W dniu składania skargi na bezczynność do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, tj. w dniu [...] października 2011 r. (data stempla pocztowego) - strona skarżąca miała zatem podstawy do żądania usunięcia stanu bezczynności. Jednakże w dacie orzekania przez Sąd stan bezczynności już nie istniał. Rozstrzyganie o bezczynności organu stało się więc bezprzedmiotowe.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 161 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.