Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Żmich po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu adwokata B. S. od postanowienia starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2016 r. o przyznaniu wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi Z. R. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o uchylenie bądź zmianę decyzji postanawia: utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.
Z. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie rozpoznania wniosku Z. R. z dnia [...] sierpnia 2015 r. o dokonanie, w trybie art. 161 Kpa, weryfikacji decyzji Prezydenta Miasta W. i Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] i w [...] wskazanych w pkt 6-19 wniosku wydanych w sprawach z zakresu pomocy społecznej.
W odpowiedzi na skargę Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wniósł o oddalenie skargi.
Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2016 r., wydanym przez starszego referendarza sądowego, przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu. Na pełnomocnika skarżącego wyznaczona została przez Okręgową Radę Adwokacką w W. adwokat B. S.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 20 września 2016 r. uwzględnił skargę Z. R. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o uchylenie bądź zmianę decyzji.
W dniu [...] listopada 2016 r. do Sądu wpłynęła sporządzona przez wyznaczonego z urzędu pełnomocnika, opinia o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. Pełnomocnik wniósł jednocześnie o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Postanowieniem z dnia 5 grudnia 2016 r., wydanym przez starszego referendarza sądowego, przyznano ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata B. S., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 147,60 złotych, w tym tytułem opłaty kwotę 120 złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 27,60 złotych. W uzasadnieniu wskazano, że szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje w niniejszej sprawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1801) i powołano § 2 pkt 1 i pkt 2, § 3, § 4 i § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b tego rozporządzenia.
Referendarz podniósł, ze w rozpoznawanej sprawie ustanowiony z urzędu pełnomocnik wniósł o przyznanie wynagrodzenia z tytułu sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 20 września 2016 r. Złożony wniosek zawiera oświadczenie, o którym mowa w § 3 rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r. W sprawie zaistniały zatem przesłanki uzasadniające przyznanie wyznaczonemu pełnomocnikowi stosownego wynagrodzenia. Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów oraz uwzględniając charakter sprawy, nakład pracy pełnomocnika oraz jego wkład w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia, referendarz postanowił przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie za dokonaną czynność w wysokości 120 zł (tj. ½ z kwoty 240 zł), podwyższone o stosowną stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania (tj. kwotę 27,60 zł). W ocenie referendarza sądowego przyznania wynagrodzenia w wyższej wysokości nie uzasadnia bowiem ani charakter (zawiłość) sprawy, ani też nakład pracy pełnomocnika, czy też jego wkład w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy. Zdaniem referendarza sądowego podjęte w sprawie czynności nie przekraczają granic zwykłej staranności jakiej należy wymagać od profesjonalnego pełnomocnika.