Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maria Tarnowska po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K., A. F., W. R., S. N. na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpatrzenia odwołania w sprawie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez gminę własności nieruchomości postanawia 1. umorzyć postępowanie sądowe, 2. zwrócić solidarnie skarżącym A. K., A. F., W. R., S. N. wpis w kwocie 100 (sto) złotych z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie 3. oddalić wniosek o zwrot kosztów zastępstwa procesowego.
W dniu 22 lutego 2010 r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu skarga A. K., A. F., W. R., S. N. na bezczynność Ministra Infrastruktury w przedmiocie rozpatrzenia odwołania w sprawie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez Gminę W. z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości oznaczonej jako działki nr [...].
Pismem z dnia 22 marca 2010 r. pełnomocnik strony skarżącej - radca prawny Z. W. cofnął skargę. Jednocześnie pełnomocnik skarżących wniósł o zasądzenie od Ministra Infrastruktury na rzecz skarżących zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przypisanych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Zgodnie z art. 60 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi, skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Stosownie do art. 200 § 1 tej ustawy w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. W myśl art. 201 § 1 ustawy zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 ustawy, a więc w sytuacji gdy do dnia rozpoczęcia rozprawy organ w zakresie swojej właściwości uwzględnił skargę w całości.
W niniejszej sprawie Sąd uznał cofnięcie skargi za dopuszczalne i prawnie skuteczne.
Sąd nie mógł natomiast uwzględnić wniosku skarżącej o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego, gdyż w sprawie nie wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 201 § 1 powołanej ustawy. Zważyć należy, iż przesłanką umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego w niniejszej sprawie jest cofnięcie skargi (art. 161 § 1 pkt 1 ustawy), a nie bezprzedmiotowość postępowania z uwagi na wydanie przez organ w trybie autokontroli decyzji uwzględniającej skargę (art. 161 § 1 pkt 3 ustawy), choć niewątpliwie wydanie tej decyzji zadecydowało o cofnięciu przez stronę wniesionej skargi.
W ocenie sądu umorzenie postępowania na skutek cofnięcia skargi stanowić może jedynie podstawę do zwrotu stronie z urzędu całego lub połowy wpisu - w zależności od momentu cofnięcia skargi - w oparciu o art. 232 § 1 powołanej ustawy.
W rozpoznawanej sprawie zwrot obejmuje cały uiszczony wpis, gdyż cofnięcie skargi nastąpiło przed wysłaniem jej odpisu organowi, którego bezczynność zaskarżono.
W tej sytuacji Sąd, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 oraz art. 232 § 1 pkt 1 lit. a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.