Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maria Tarnowska po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. W. na bezczynność Prezydent W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o wydanie uwierzytelnionych odpisów z akt sprawy postanawia umorzyć postępowanie sądowe.
W dniu 16 stycznia 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga S. W. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania jego wniosku o wydanie uwierzytelnionych odpisów z akt sprawy.
W odpowiedzi na skargę Prezydent W. wskazał, iż w dniu [...] grudnia 2009 r. wydał w przedmiotowej sprawie postanowienie nr [...] o odmowie wglądu do akt sprawy oraz wydania uwierzytelnionych odpisów. Jednocześnie organ wyjaśnił, iż powyższe postanowienie, w następstwie wniesionego zażalenia zostało uchylone przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., a sprawa skierowana została do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, który w dniu [...] marca 2009 r. wydał kolejne postanowienie nr [...], w którym ponownie odmówił skarżącemu wglądu do akt sprawy i wydania uwierzytelnionych odpisów.
W tym stanie rzeczy, pismem z dnia 31 marca 2009 r. Sąd zwrócił się do skarżącego, o wyjaśnienie, czy w związku z wydaniem w dniu [..] grudnia 2008 r. postanowienia nr [...], cofa on swoją skargę na bezczynność organu.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie, pismem z dnia 20 kwietnia 2009 r. skarżący poinformował, iż z powodu pomyłki osoby przygotowującej zażalenie na postanowienie Prezydenta W. z [...] grudnia 2008 r., błędnie zaadresowano je do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie jako skargę, zamiast do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. jako zażalenie. Jednocześnie skarżący przeprosił za "zaistniałe nieporozumienie i powstałe kłopoty".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Pismo skarżącego z dnia 20 kwietnia 2009 r. wskazujące na omyłkowe wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, stanowi w istocie cofnięcie tej skargi.
Zgodnie zaś z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W niniejszej sprawie, cofnięcie skargi uznać należy za dopuszczalne i prawnie skuteczne.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.