Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. K. i J. S. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji postanawia umorzyć postępowanie sądowe.
W dniu 10 lutego 2010 r. E. K. i J. S. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w przedmiocie rozpoznania ich odwołania od częściowej decyzji Prezydenta W. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] o odmowie przyznanie prawa własności czasowej (obecnie użytkowania wieczystego) do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...] i [...] (obecnie ul. [...] i ul. [...]).
W odpowiedzi na skargę SKO w W. podało, że w dniu [...] marca 2010 r. po rozpoznaniu wskazanego odwołania, wydało w sprawie decyzję nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270 ) - dalej Ppsa. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli stało się ono bezprzedmiotowe.
W niniejszej sprawie skarżący złożyli skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w związku z nierozpatrzeniem ich odwołania od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] czerwca 2009 r.
Jak wynika z akt sprawy, w dniu [...] marca 2010 r. organ wydał decyzję nr [...] , mocą której uchylił decyzję Prezydenta W. z dnia [...] czerwca 2009 r. i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji celem ponownego jej rozpatrzenia.
Podkreślić należy, że w sprawach ze skargi na bezczynność organów administracji publicznej Sąd orzeka według stanu prawnego i faktycznego istniejącego w dacie orzekania. W świetle powyższego rozpatrywanie skargi na bezczynność w sytuacji, gdy organ po wniesieniu skargi do sądu wyda akt, czyni postępowanie bezprzedmiotowym. Sąd bowiem, skoro organ w bezczynności już nie pozostawał, nie może zastosować trybu przewidzianego w art. 149 Ppsa, tj. w przypadku uznania zasadności skargi zobowiązać organ do wydania w zakreślonym terminie decyzji w sprawie.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 Ppsa., orzekł jak w sentencji postanowienia.