Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. R. i L. R. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącym solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem wpisu od skargi.
J. R. i L. R. pismem z dnia 7 stycznia 2015 r. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem tego organu z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...]. W uzasadnieniu skargi wskazali, że pomimo dwukrotnego wezwania organu do załatwienia sprawy (pisma z dnia 8 maja 2014 r. i 23 maja 2014 r.), organ nie wydał stosownego aktu administracyjnego.
W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury i Rozwoju wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie i wskazał, że skarżący przed wniesieniem skargi nie wezwali organu do usunięcia naruszenia prawa. Wprawdzie wystosowali oni pismo z dnia 8 maja 2014 r., jednakże dotyczyło ono wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy [...] z dnia [...] grudnia 1980 r., który to wniosek został rozpoznany postanowieniem z dnia [...] czerwca 2014 r. W związku z tym organ uczynił zadość żądaniu sformułowanemu w ww. piśmie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Przepis art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), powoływanej dalej jako "k.p.a.", stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Zgodnie natomiast z treścią art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", skargę do sądu administracyjnego wnosi się po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.). W przypadku, gdy stronie przysługuje prawo wniesienia jednego z tych środków, wniesienie skargi do sądu administracyjnego jest niedopuszczalne.
Z akt administracyjnych niniejszej sprawy nie wynika, aby skarżący wystąpili - w trybie art. 37 § 1 k.p.a. - przed wniesieniem skargi do Sądu, do Ministra Infrastruktury i Rozwoju z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa poprzez rozpoznanie ich wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia 14 lipca 2014 r. Za wezwanie takie nie można uznać pism z dnia 8 maja 2014 r. i 23 maja 2014 r., które dotyczyły rozpoznania wniosku skarżących o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy [...] z dnia [...] grudnia 1980 r., a konsekwencją których było wydanie przez organ postanowienia z dnia [...] czerwca 2014 r. o odmowie wszczęcia postępowania. W takiej sytuacji wniesienie skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju uznać należało za niedopuszczalne.
Na marginesie wskazać należy, że jak wynika z akt sprawy Minister Infrastruktury i Rozwoju nie pozostaje już w bezczynności, bowiem zakończył postępowanie wydaniem postanowienia z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...].
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.