Dnia 10 kwietnia 2013 roku Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach - Wydział I w składzie następującym: Referendarz sądowy WSA Agnieszka Karyś-Adamczyk po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2013 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku B. W. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata złożonego przed wniesieniem skargi na uchwałę Nr [...] Rady Miejskiej w Ć. z dnia [...] r. w sprawie sposobu rozdziału środków inwestycyjnych p o s t a n a w i a 1. zwolnić B. W. od kosztów sądowych; 2. ustanowić dla B. W. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w K.
W dniu 5 kwietnia 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wpłynął przed wszczęciem postępowania sporządzony na urzędowym formularzu PPF wniosek B. W. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Z oświadczenia złożonego pod odpowiedzialnością karną za podanie nieprawdziwych danych lub zatajenie prawdy o stanie rodzinnym, majątkowym i uzyskiwanych dochodach zawartego we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że skarżący sam pozostaje w gospodarstwie domowym, utrzymuje się z zasiłku stałego w kwocie 524 zł miesięcznie, posiada oszczędności w kwocie 200 zł. Jako posiadany majątek skarżący wykazał mieszkanie wielkości 50m² oraz nieruchomość rolną wielkości 0,67ha.
Na gruncie obowiązujących przepisów dotyczących postępowań sądowych obowiązuje zasada, zgodnie którą koszty sądowe, jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika, pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy.
Na prawo pomocy składa się zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Według treści art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienia fachowego pełnomocnika. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Stosownie do treści art. 246 ustawy P.p.s.a. przyznanie prawa pomocy przysługuje osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (prawo pomocy w zakresie całkowitym) bądź osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (prawo pomocy w zakresie częściowym).
W niniejszej sprawie skarżący ubiega się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. o zwolnienie od kosztów sądowych w całości i ustanowienie adwokata.
Mając na względzie okoliczności przedstawione przez skarżącego w złożonym wniosku przede wszystkim wysokość i źródło dochodów uznano, że skarżący nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania, w tym nie tylko sądowych opłat i wydatków, ale także kosztów wynagrodzenia fachowego pełnomocnika.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7, art. 244 § 1, art. 245 § 1 i § 2 oraz art. 246 § 1 pkt 1, § 3 ustawy P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.