Dnia 16 maja 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Sędzia WSA Joanna Tarno po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku pełnomocnika z urzędu adwokata M. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Ł. A. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku nr UNP:[...] w przedmiocie: określenia zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług oraz nadwyżek podatku naliczonego nad należnym za poszczególne miesiące 2012 r. oraz obowiązku zapłaty podatku wynikającego z wystawionych faktur VAT p o s t a n a w i a: 1) uchylić postanowienie z dnia 6 kwietnia 2018 r. sygn. akt I SO/Łd 2/18 o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi; 2) przywrócić termin do wniesienia skargi.
W dniu 8 grudnia 2017 r. Ł. A. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie, w której zamierza złożyć skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z [...] r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z [...] r. w sprawie określenia w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2012 r. zobowiązań w wysokości 3.150 zł, nadwyżek podatku naliczonego nad należnym do rozliczenia w kolejnych miesiącach, w wysokości 2.606 zł oraz w sprawie obowiązku zapłaty podatku wynikającego z wystawionych przez skarżącego faktur VAT w łącznej wysokości 3.554.280 zł.
Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2017 r. referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie z kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Pismem złożonym (za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Ł.) do Sądu, pełnomocnik z urzędu adwokat M. K. zwrócił się o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik oświadczył, że pismo z Okręgowej Rady Adwokackiej o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu odebrał 5 lutego 2018 r. Natomiast przyczyna uniemożlwiająca złożenie skargi w terminie minęła - zgodnie z oświadczenie pełnomocnika - w dniu 5 marca 2018 r. (dokładne zapoznanie się ze sprawą).
Następnie w dniu 26 marca 2018 r. pełnomocnik skarżącego wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r.
Postanowieniem z 6 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił wniosek o przywrócenie terminu jako spóźniony.
Na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącego wniósł zażalenie podnosząc, że wniosek o przywrócenie terminu został nadany na adres Dyrektora Izby Administracji Skarbowe w dniu 7 marca 2018 r. Na potwierdzenie tego twierdzenia przedłożono odpis strony pocztowej książki nadawczej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 195 § 2 zd. pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn.zm.) - przywoływanej dalej w skrócie jako "P.p.s.a.", jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo.
Uchylenie zaskarżonego postanowienia przez sąd pierwszej instancji jest możliwe tylko wtedy, gdy zażalenie jest oczywiście uzasadnione.
W ocenie Sądu, wniesione zażalenie ma taki charakter.
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 P.p.s.a., skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a. Według art. 86 § 1 P.p.s.a, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 P.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.