Dnia 19 grudnia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kantecka po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2016 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku Prokuratora Rejonowego w E. w przedmiocie wymierzenia organowi - Radzie Gminy S. - grzywny w trybie art.55 § 1 p.p.s.a. postanawia: oddalić wniosek WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Prokurator Rejonowy w E. wniósł skargę na bezczynność Rady Gminy S. w przedmiocie nadania biegu skardze z dnia 30 listopada 2015 r. na uchwałę Rady Gminy S. nr "[...]" z dnia 14 listopada 2001 r. w sprawie zwolnienia od podatku od środków transportowych.
W uzasadnieniu skargi wskazał, że w dniu 30 listopada 2015 r. skierował skargę na ww. uchwałę Rady Gminy S. z dnia 14 listopada 2001 r. w sprawie zwolnienia od podatku od środków transportowych. W treści skargi w sposób jednoznaczny wniósł o stwierdzenie nieważności tejże uchwały w zakresie § 1 ust. 1.
W dniu 11 października 2016 r. Prokurator skierował pismo do Rady Gminy celem ustalenia daty przekazania skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. W odpowiedzi Wójt Gminy poinformował, że organ dokonał autokorekty w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a. i w dniu 29 grudnia 2015 r. podjął uchwałę nr XII.90.15, uchylając w całości uchwałę nr XXXVI/132/01. Powyższe działanie Rady Gminy spowodowało, że postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Olsztynie stało się bezprzedmiotowe. W załączeniu przesłano odpis uchwały nr XII.90.15.
W ocenie Prokuratora, Rada Gminy pozostaje w bezczynności, gdyż w sposób bezpodstawny nie nadała biegu skardze. Prokurator zaznaczył, że nie wystarczy samo uchylenie zaskarżonej uchwały w trybie tzw. autokorekty (autokontroli) w sytuacji, gdy skarżący wnosił o stwierdzenie nieważności części przepisów tej uchwały. Powołując się na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2012 r., sygn. akt II FSK 2735/12, Prokurator wskazał, że zmiana lub uchylenie zaskarżonej do wojewódzkiego sądu administracyjnego uchwały nie czyni zbędnym rozpoznania skargi na uchwałę i wydania przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku, jeżeli zaskarżona uchwała może mieć zastosowanie do sytuacji z okresu poprzedzającego.
W związku z powyższym, Prokurator wniósł o:
- zobowiązanie Rady Gminy do niezwłocznego nadania biegu skardze z 30 listopada 2015 r. na w/w uchwałę,
- stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa,
- wymierzenie organowi grzywny w kwocie 2000 (dwa tysiące) złotych.
W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o jej oddalenie, ewentualnie o umorzenie postępowania w zakresie zobowiązania Rady Gminy S. do niezwłocznego nadania biegu skardze z dnia 30 listopada 2015 r., stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa i oddalenie skargi w pozostałym zakresie.
Wójt Gminy wyjaśnił, że podjęte działanie w postaci uchylenia uchwały nr XXXVI/132/01 było wystarczające do uzyskania celu Prokuratora, ponieważ z wprowadzonego zwolnienia poza Gminą S. nie skorzystał żaden inny podmiot. Zaniechanie w przekazaniu skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego stanowiło błąd ludzki spowodowany przetasowaniami w kadrach Gminy. Organ zaznaczył jednocześnie, że wykonał żądanie Prokuratora, a po powzięciu informacji o zaniechaniu, niezwłocznie przekazał skargę właściwemu sądowi w korespondencji z dnia 20 października 2016 r. Organ podkreślił, że jego postępowanie nie miało znamion celowego utrudniania skarżącemu realizacji jego praw, na co wskazuje usunięcie z obrotu prawnego spornej uchwały.