Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie WSA Iwona Kosińska (spr.) WSA Joanna Skiba Protokolant referent stażysta Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2012 r. sprawy z wniosku [...] w Z. o wymierzenie organowi grzywny postanawia wymierzyć Wojewodzie [...] grzywnę w wysokości [...] złotych, płatną na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Dnia 11 kwietnia 2012 r. [...] w Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie Wojewodzie [...] grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. z 2012 r. Dz. U. poz. 270) z powodu niezastosowania się organu do obowiązku przekazania w ustawowym terminie sądowi administracyjnemu jego skargi z dnia 27 lutego 2012 r. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 8 stycznia 1997 r. o przywrócenie własności nieruchomości położonej w Z. przy ul. [...] o powierzchni [...] m2.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] w piśmie z dnia 20 czerwca 2012 r. wskazał, że przedmiotowa skarga wraz z aktami sprawy została przekazana do Sądu w dniu 11 maja 2012 r. Jednocześnie wyjaśnił, że zakończenie postępowania o przywrócenie własności nieruchomości uniemożliwia stanowisko zajmowane przez Miasto Z. jako właściciela gruntu będącego przedmiotem roszczenia [...], który odmawia wskazania nieruchomości zamiennej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Analiza zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wskazuje na zasadność złożonego wniosku.
Stosownie do art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. z 2012 r. Dz. U. poz. 270) organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Zgodnie z art. 55 § 1 powołanej ustawy, w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Postępowanie sądowe dotyczące wymierzenia organowi grzywny za niedopełnienie obowiązków wynikających z art. 54 § 2 jest odrębnym postępowaniem sądowym zmierzającym do ustalenia faktu przekazania bądź nieprzekazania sądowi przez organ administracji publicznej wniesionej za jego pośrednictwem skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. W postępowaniu tym sąd nie rozstrzyga zatem o zasadności skargi strony, która nie została przekazana sądowi w terminie określonym w art. 54 § 2 powołanej ustawy. Z art. 55 § 1 powołanej ustawy wynika, że w razie niezastosowania się przez organ do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd może orzec o wymierzeniu temu organowi grzywny. Oznacza to, że wymierzenie grzywny ma charakter fakultatywny, a wyłączną materialnoprawną przesłanką takiego orzeczenia jest niewypełnienie obowiązków określonych w art. 54 § 2, w terminie przewidzianym w tym przepisie.
Odnosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy Sąd stwierdził, że Wojewoda [...] uchybił terminowi do przekazania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie skargi [...] w Z. z dnia 27 lutego 2012 r. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 8 stycznia 1997 r. o przywrócenie własności nieruchomości położonej w Z. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. Z materiału dowodowego sprawy wynika bowiem, że przedmiotowa skarga na bezczynność organu została złożona do Wojewody [...] w dniu 28 lutego 2012 r., zaś organ przekazał niniejszą skargę wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę dopiero w dniu 11 maja 2012 r., a więc po upływnie 72 dni od dnia jej wniesienia. W ocenie Sądu tak znaczne przekroczenie przez organ ustawowego terminu można uznać za rażące naruszenie obowiązków ciążących na Wojewodzie [...]. Podkreślić również należy, że Wojewoda w odpowiedzi na wniosek nie przedstawił w zasadzie żadnego konkretnego i sensownego usprawiedliwienia takiego działania, czyli nieprzesłania do tutejszego Sądu przedmiotowej skargi wraz z aktami sprawy w ustawowym 30 dniowym terminie. Za takie usprawiedliwienie nie sposób bowiem uznać tłumaczenia organu, że nie mógł zakończyć postępowania ze względu na stanowisko zajmowane w niniejszej sprawie przez Miasto Z. - właściciela gruntu będącego przedmiotem roszczenia [...], czy też Ministra [...] dotyczące możliwości wypłacenia wnioskodawcy odszkodowania za przejętą nieruchomość.