Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie WSA Iwona Kosińska (spr.) WSA Joanna Skiba Protokolant referent stażysta Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2012 r. sprawy wniosku A. B. o ukaranie organu grzywną postanawia: 1. odmówić uwzględnienia wniosku; 2. przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata E. D. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę [...] ([...]) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę [...] ([...]) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę [...] ([...]) złotych.
W dniu 16 kwietnia 2012 r. A. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie Burmistrzowi Miasta Z. grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi z powodu niezastosowania się organu do obowiązku przekazania w ustawowym terminie sądowi administracyjnemu jego skargi z dnia 8 marca 2012 r. na działalność Burmistrza Miasta Z. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. W przedmiotowej skardze - skierowanej do tutejszego Sądu - A. B. zarzucił Burmistrzowi Miasta Z.: pogwałcenie prawa o pomocy społecznej, ignorowanie wniosków jego rodziny oraz jej trudnej sytuacji, nieprzyznanie rodzinie skarżącego zasiłku okresowego na miesiąc [...] 2012 r. oraz nieprzyznanie żadnej pomocy na miesiąc [...] 2012 r., [...] i bezczynność, w tym w rozpoznaniu skargi jego żony E. R. z dnia 24 lutego 2012 r. dotyczącej przyznania zasiłku okresowego.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta Z. przy piśmie z dnia 13 kwietnia 2012 r. (nadanym w dniu 20 kwietnia 2012 r.) nadesłał odpis skargi A. B. z dnia 8 marca 2012 r. wraz z aktami sprawy, wskazując na bezzasadność wniosku o wymierzenie organowi grzywny. Jednocześnie Burmistrz wyjaśnił, że organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej działalności burmistrza jest rada gminy i dlatego oryginał skargi A. B. z dnia 8 marca 2012 r. został przekazany według właściwości Przewodniczącemu Rady Miasta Z., o czym poinformowano skarżącego. Z nadesłanych akt sprawy wynika, że powyższe przekazanie skargi nastąpiło przy piśmie z dnia 9 marca 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Analiza zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wskazuje na niezasadność złożonego wniosku.
Stosownie do art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. z 2012 r. Dz. U. poz. 270) organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Zgodnie z art. 55 § 1 powołanej ustawy, w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny.
Postępowanie sądowe dotyczące wymierzenia organowi grzywny za niedopełnienie obowiązków wynikających z art. 54 § 2 jest odrębnym postępowaniem sądowym zmierzającym do ustalenia faktu przekazania bądź nieprzekazania sądowi przez organ administracji publicznej wniesionej za jego pośrednictwem skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę. W postępowaniu tym sąd nie rozstrzyga zatem o zasadności skargi strony, która nie została przekazana sądowi w terminie określonym w art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wymierzenie grzywny za nieprzekazanie przez organ skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi ma być środkiem dyscyplinującym i kompensującym, prowadzącym do wykonania przez organ ciążącego na nim obowiązku. Z art. 55 § 1 powołanej ustawy wynika, że w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd może orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Takie sformułowanie przepisu oznacza, że wymierzenie grzywny ma charakter fakultatywny, a wyłączną materialnoprawną przesłanką takiego orzeczenia jest niewypełnienie obowiązków określonych art. 54 § 2 powołanej ustawy, w terminie przewidzianym w tym przepisie.