Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I sprawy z wniosku A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. o wymierzenie Dyrektorowi Izby Skarbowej we W. grzywny za nie zastosowanie się do obowiązku przekazania sądowi w terminie skargi wraz z aktami sprawy postanawia oddalić wniosek.
W dniu 14 maja 2010 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wpłynął wniosek A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. działającej przez pełnomocnika doradcę podatkowego, o wymierzenie Dyrektorowi Izby Skarbowej we W. grzywny za nieprzekazanie Sądowi w terminie trzydziestu dni skargi na decyzję tego organu z dnia [...]. o nr [...]wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na tę skargę. Pełnomocnik strony skarżącej wskazał, że z informacji uzyskanych telefonicznie w dniu 12 maja 2010r. od pracownika Wydziału Informacji Sądowej WSA we W. wynikało, że jego skarga na wyżej określoną decyzję, wniesiona w dniu 8 stycznia 2010 r. za pośrednictwem organu nie została przekazana do Sądu. Podniósł, że bieg trzydziestodniowego terminu, o którym mowa w przepisie art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zakończył się z upływem dnia 8 lutego 2010 r., a zatem doszło do rażącego przekroczenia zakreślonego w tym przepisie prawa terminu.
W odpowiedzi na wniosek Dyrektor Izby Skarbowej we W. wniósł o jego oddalenie. Wywiódł, iż termin określony w art. 54 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi został zachowany. Wyżej wskazana skarga wnioskodawcy wpłynęła bowiem do organu w dniu 12 stycznia 2010 r., a jej przekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę nastąpiło w drodze przesyłki pocztowej, nadanej w dniu 11 lutego 2010 r., zawierającej akta administracyjne i odpowiedź organu na dwie skargi wniesione przez A sp. z o. o. we W., w tym skargę na wyżej oznaczoną decyzję.
Jak wynika z nalepki adresowej paczki pocztowej (k. 51 akt sądowadministracyjnych), w której przesłane zostały obie skargi, oznaczono ją numerem "[...] nawiązującym do numeru nadanego przez organ odpowiedzi na drugą skargę, zarejestrowaną w Sądzie pod sygn. I SA/Wr 149/10 ("[...]").
W notatce służbowej sporządzonej przez kierownika sekretariatu Wydziału I Sądu (k. 44 akt sądowoadministracyjnych) wskazano, że po rozmowie telefonicznej z pracownikiem Izby Skarbowej w dniu 12 maja 2010 r. stwierdzono, że w jednym z dwóch przesłanych w wyżej wskazanej paczce pocztowej segregatorów odnaleziono "między innymi kartami" skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]o nr [...] oraz odpowiedź na tę skargę z dnia [...]o nr [...]. Skarga ta została zarejestrowana pod sygn. akt I SA/Wr 537/10 (zarządzenie Przewodniczącego Wydziału WSA we Wrocławiu z dnia 14 maja 2010 r.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Stosownie zaś do art. 55 § 1 tej samej ustawy w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Podkreślić należy, iż wobec brzmienia art. 55 § 1 ustawy procesowej - "sąd (...) może orzec o wymierzeniu organowi grzywny (...)" - należy przyjąć, iż rozstrzygnięcie to zależy od uznania sądu, a nie od woli strony wyrażonej we wniosku o ukaranie. Użyte przez ustawodawcę w powołanym przepisie sformułowanie "sąd może orzec" o wymierzeniu organowi grzywny oznacza również, że podejmując rozstrzygnięcie w tej sprawie Sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, w tym związane ze sposobem przekazania skargi do Sądu przez organ.