Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Borońska po rozpoznaniu w dniu 12 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. Sp. z o.o. z siedzibą we W. o wymierzenie Dyrektorowi Izby Skarbowej we W. grzywny za nieprzekazanie sądowi w terminie skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę postanawia: oddalić wniosek.
W dniu 17 sierpnia 2009 r. Spółka z o.o. A. z siedzibą we W., działająca przez pełnomocnika dor. pod. K. M., wniosła o wymierzenie Dyrektorowi Izby Skarbowej we W. grzywny za nieprzekazanie Sądowi w terminie 30 dni skargi na decyzję kasacyjną tego organu z dnia [...]r. o nr [...]wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na tę skargę. Pełnomocnik wskazał, iż na dzień złożenia wniosku o wymierzenie grzywny (17.08.2009r.), organ podatkowy pozostawał w zwłoce przez 4 dni, bowiem licząc od daty nadania skargi przez wnioskodawcę w urzędzie pocztowym, tj od 14 lipca 2009 r., 30-dniowy termin na przekazanie skargi wraz z aktami sprawy upłynął w dniu 13 sierpnia 2009 r. Podniósł, iż w jego ocenie, bieg 30-dniowego terminu, o którym mowa w przepisie art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej: "upsa", rozpoczyna swój bieg z dniem wniesienia skargi przez stronę skarżącą, nie zaś z dniem otrzymania skargi przez organ podatkowy. Podkreślił również, iż opóźnienie wywołane przez organ podatkowy narusza prawo do szybkiego procesu, gwarantowane stronie przez normy zawarte w Konstytucji RP i Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.
W odpowiedzi na wniosek, Dyrektor Izby Skarbowej we W. wniósł o jego oddalenie wskazując, iż termin określony w art. 54 § 2 upsa został zachowany. Skarga wnioskodawcy wpłynęła bowiem do organu w dniu 16 lipca 2009 r., a jej przekazanie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W. wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę nastąpiło bezpośrednio w Biurze Podawczym Sądu w dniu 17 sierpnia 2009r. Jednocześnie organ wskazał, że termin o jakim mowa w powołanym przepisie przypadał na dzień 15 sierpnia 2009 r., który był dniem wolnym od pracy i zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 83 § 2 upsa, upływał on w dniu 17 sierpnia 2009 r., tj. w następnym dniu po dniach wolnych od pracy.
Z urzędu Sądowi jest wiadomym, że skarga skarżącej Spółki, która wpłynęła do Sądu w dniu 17 sierpnia 2009 r., została zarejestrowana pod sygn. akt I SA/Wr 1368/09.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Wniosek podlega oddaleniu.
Zgodnie z art. 54 § 2 upsa organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Stosownie zaś do art. 55 § 1 upsa w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Podkreślić należy, iż wobec brzmienia art. 55 § 1 upsa - "sąd (...) może orzec o wymierzeniu organowi grzywny (...)" - należy przyjąć, iż rozstrzygnięcie to zależy od uznania sądu, a nie od woli skarżącego wyrażonej we wniosku o ukaranie. Przepis art. 55 § 1 upsa ma na celu wyegzekwowanie od organu administracji wypełnienia przezeń obowiązków procesowych. Nie jest to forma "kary" za uchybienie terminowi określonemu w art. 54 § 2 upsa. Rozpoznając wniosek o wymierzenie grzywny, Sąd I instancji orzeka na podstawie stanu faktycznego w chwili orzekania, a zatem uchybienie przez organ trzydziestodniowemu terminowi nie stanowi podstawy do nałożenia grzywny, jeżeli mimo opóźnienia, przekazał on Sądowi akta wraz z odpowiedzią na skargę przed rozpoznaniem wniosku (por. postanowienie NSA z dnia 9 lipca 2008 r. o sygn. akt II OZ 728/08). Wskazać bowiem trzeba, że trzydziestodniowy termin, o jakim mowa w art. 54 § 2 upsa, jest terminem o charakterze instrukcyjnym, co oznacza, że nie w każdym przypadku jego uchybienie przez organ, powoduje negatywne skutki w postaci wymierzenia grzywny. Dlatego przy rozstrzygnięciu wniosku skarżącego, o czym wspomniano już wyżej, należy wziąć pod uwagę stan faktyczny w chwili orzekania, tj. przyczyny niewypełnienia obowiązków, czas jaki upłynął od wniesienia skargi oraz okoliczność, czy organ przed rozpatrzeniem wniosku obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu (por. wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 grudnia 2006 r. o sygn. akt II SO/Ol 10/06).