Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia WSA w Olsztynie w sprawie ze skargi na decyzję SKO w O. , nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2012 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA: Anna Dumas (sprawozdawca), Sędzia NSA: Stefan Babiarz, Sędzia NSA: Jerzy Rypina, po rozpoznaniu w dniu 1 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi M. R. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 4 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Ol 92/13 w sprawie ze skargi M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 27 grudnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2012 r. postanawia: odrzucić skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Ol 92/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 27 grudnia 2012 r. w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2012 r.

Pismem z dnia 15 lipca 2013 r. M. R., reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 4 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Ol 92/13. Skargę oparto na naruszeniu:

1) przepisów prawa materialnego, tj. art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych w związku z art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym;

2) naruszenie przepisu art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa poprzez oparcie zaskarżonego orzeczenia na domniemaniach, nie zaś przepisach prawa.

Strona wskazała, że skutkiem wskazanego wyżej naruszenia prawa jest niezgodność zaskarżonego wyroku z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych w związku z art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym. Wydanie przedmiotowego orzeczenia spowodowało wyrządzenie szkody poprzez obowiązek zapłaty nienależnego podatku.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 285a § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej P.p.s.a.) skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego, gdy przez jego wydanie została stronie wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Ponadto ustawa przewiduje, że w wyjątkowych sytuacjach, gdy strona mimo istnienia takiej możliwości nie skorzystała z przysługujących jej środków prawnych, wniesienie skargi jest możliwe, dotyczy to jednak tylko przypadków, gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela (art. 285a § 2 P.p.s.a.).

Art. 285e P.p.s.a. określa wymagania formalne skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego. Jak wskazuje się w piśmiennictwie, "skarga ta jest środkiem procesowym jeszcze bardziej sformalizowanym niż skarga kasacyjna i wymaga od jej autora - profesjonalnego pełnomocnika - precyzyjnego skonkretyzowania każdego z wymogów konstrukcyjnych, których w razie stwierdzonych uchybień nie będzie już mógł uzupełnić, a także sformułowania skargi w zgodzie z wymogami przewidzianymi dla każdego pisma procesowego" (por. Dauter B., Gruszczyński B., Kabat A., Niezgódka-Medek M., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX, 2011). Art. 285e § 1 P.p.s.a. określa wymogi konstrukcyjne skargi, którymi są m.in. uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (por. art. 285e § 1 pkt 4 P.p.s.a.) oraz wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, a ponadto - gdy skargę wniesiono stosując art. 285a § 2 - że występuje wyjątkowy przypadek uzasadniający wniesienie skargi (por. art. 285e §1 pkt 5 P.p.s.a). Jeżeli skarga nie spełnia któregokolwiek z wymagań konstrukcyjnych określonych w art. 285e §1 P.p.s.a, Naczelny Sąd Administracyjny odrzuca ją na posiedzeniu niejawnym (por. art. 285h § 1 P.p.s.a.).

Strona 1/2