Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku NSA w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych
Uzasadnienie strona 6/6

Nadmienić również należy, że w przypadku wniesienia skargi na podstawie art. 285a § 3 P.p.s.a. muszą zostać spełnione przesłanki decydujące o możliwości zaskarżenia. Wydane orzeczenie musi być nie tylko zdarzeniem, które spowodowało szkodę skarżącego, ale musi także zostać wykluczona możliwość uzyskania zmiany tego orzeczenie w drodze innych prawnych "nie było możliwe". Spółka w rozpatrywanej sprawie skorzystała ze swoich uprawnień procesowych i wniosła skargę kasacyjną, której zarzuty były zbliżone do tych powołanych później w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem. Natomiast stwierdzenie bezprawności orzeczenia sądowego wymaga uprzedniego rozważenia okoliczności decydujących o istocie władzy sądowniczej, to jest orzekania w warunkach niezawisłości, w sposób bezstronny, zależny nie tylko od obowiązujących ustaw, ale także od sumienia sędziego oraz jego swobody w ocenie prawa i faktów stanowiących podłoże sporu (por. wyrok SN z 18 lutego 2009 r., I CNP 97/08, Lex Polonica nr 2299789).

W przedmiocie wniosku o zadanie pytania prejudycjalnego należy stwierdzić zbędność wystąpienia z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, o co wnioskowała Spółka. Przyjmuje się bowiem, że między postępowaniem krajowym a prejudycjalnym musi istnieć taki związek, że wydanie orzeczenia prejudycjalnego jest niezbędne dla rozstrzygnięcia sprawy. W rozpoznawanej sprawie tak sytuacja nie miała miejsca, a zatem wniosek o wystąpienie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z pytaniem prejudycjalnym nie mógł zostać uwzględniony. Odnosząc się do argumentacji strony w zakresie obowiązku zadania przez Naczelny Sąd Administracyjny - jako sądu od którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu według prawa wewnętrznego - pytania prejudycjalnego wskazać należy, że od reguły określonej w art. 267 akapit 3 TFUE istnieją dwa zasadnicze wyjątki umożliwiające sądowi ostatniej instancji rezygnację z zadania pytania prejudycjalnego, pomimo występowania w danym postępowaniu zagadnienia prawnego z zakresu prawa unijnego. Zostały one sformułowane w orzecznictwie Trybunałuw postaci tzw. doktryn acte clair oraz acte éclairé. Zgodnie doktryną acte éclairé sąd, którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu według prawa krajowego, nie jest zobowiązany do zwrócenia się z pytaniem do TS, jeżeli kwestia będąca przedmiotem wątpliwości została już wyjaśniona we wcześniejszym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości. Z kolei według doktryny acte clair obowiązek zadania pytania prejudycjalnego przez sąd ostatniej instancji nie ma zastosowania w sytuacji, gdy prawidłowa wykładnia przepisu prawa europejskiego jest tak oczywista, że nie budzi żadnych racjonalnych wątpliwości. (patrz: Agnieszka Kastelik-Smaza - Pytania prejudycjalne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej a ochrona praw jednostki.; Oficyna 2010 - i powołane tam orzeczenia).

Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak jest podstaw do stwierdzenia, że zaskarżone orzeczenie jest niezgodne z prawem i na podstawie art. 285 k § 1 P.p.s.a. oddalił skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

Strona 6/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
6560
Inne orzeczenia z hasłem:
Stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej