Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Grzegorz Borkowski (spr.) Sędziowie : Stefan Babiarz, Bogdan Lubiński po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi J.M. o stwierdzenie przewlekłości postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 1 lutego 2006 r., sygn. akt I SA/Ke 532/05 w sprawie w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 29 kwietnia 2005 r. nr (...) w przedmiocie wymiaru podatku od spadków i darowizn postanawia oddalić skargę na przewlekłość postępowania.
Wyrokiem z dnia 1 lutego 2006 r., sygn. akt I SA/Ke 532/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę J.M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku od spadków i darowizn. Powyższy wyrok nie został zaskarżony przez skarżącego.
Pismem z dnia 4 lutego 2008 r. J.M. wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania w niniejszej sprawie. W uzasadnieniu wskazał na przesłanki zaskarżenia decyzji administracyjnej, a także uznał, że Sąd działał opieszale nie rozpoznając sprawy w przeciągu dwóch lat. Zażądał odszkodowania w wysokości 2.000 zł.
Naczelny Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179 poz. 1843) skarga na przewlekłość postępowania może zostać uwzględniona wtedy, gdy prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności sądu. W związku z powyższym artykułem pozostaje art. 2 ust 1 powołanej ustawy, zgodnie z którym strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego. Ponadto art. 5 ust. 1 powyższej ustawy stanowi, że skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie.
Należy stwierdzić, że bezzasadną jest zatem skarga, w której strona zarzuca naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym jeżeli nie nastąpiła nieuzasadniona przewlekłość w toczącym postępowaniu. Jak wynika z przytoczonych przepisów i przedstawionego stanu faktycznego nie może być mowy o przewlekłości postępowania, gdyż przedmiotowa sprawa została zakończona prawomocnym wyrokiem z dnia 1 lutego 2006 r. Pozostawanie sprawy w toku jest przesłanką konieczną, dla stwierdzenia przewlekłości postępowania sądowego.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, należało orzec jak w sentencji.