Przedstawiony powyżej przebieg postępowania, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie daje podstaw do uznania, że naruszono w nim prawo skarżącego do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Nie można przy tym uznać, że postępowanie w niniejszej sprawie prowadzone było w sposób przewlekły z tego tylko powodu, że od momentu wydania pierwszego orzeczenia (11 czerwca 2014 r.) do momentu wydania - zdaniem skarżącego "pierwszego prawidłowego" - rozstrzygnięcia w sprawie doszło w dniu 17 marca 2015 r. Wszystkie podjęte przez Sąd w toku tego postępowania czynności były prawidłowe, niezbędne oraz dokonywano ich w rozsądnych terminach, czym nie naruszono zasady sprawności postępowania. Wskazać należy, że na czas i przebieg postępowania sądowego w sprawie, miało w dużej mierze miało korzystanie skarżącego z przysługujących mu uprawnień procesowych. Zatem uznać należy, że podjęte przez Sąd czynności były adekwatne do stanu i rodzaju sprawy, a w sprawie nie występowały okresy bezczynności. Niewątpliwie samo przeświadczenie skarżącego o wadliwości dokonywanych przez Wojewódzki Sąd Administracyjny rozstrzygnięć nie stanowi samoistnej podstawy do stwierdzenia, iż postępowanie w sprawie prowadzone było w sposób przewlekły.
Wskazując na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, orzekł jak w sentencji postanowienia.