Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędziowie Sędzia NSA Bogusław Dauter (spr.), Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi I. J. i R. J. o stwierdzenie, że nastąpiła przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 3179/13 w sprawie ze skargi I. J. na postanowienie Ministra Finansów z dnia 27 września 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia 1. odrzucić skargę R. J. 2. oddalić skargę I. J.
W skardze z 19 listopada 2014 r. I. J. i R. J., wnieśli o stwierdzenie przewlekłości postępowania "w sprawie, której skarga dotyczy III SA/Wa 3179/13". Ponadto, wnoszący skargę wnieśli m.in. o "naprawienie wyrządzonej nam szkody i krzywdy na podstawie art. 49a kpk w zw. z art. 46 par. 1 k.k. i art. 417 k.c. i innych"; "zarządzeniem odpowiedniej kwoty".
W motywach skargi jako okoliczności uzasadniające żądanie skargi wskazano: "albo kolor jest nieodpowiedni długopisu, którym się podpisujemy albo postanowienie z dn. 12.11.2014 r. które jest sprzeczne z najwyższym prawem art. 18 Konstytucji RP prawem człowieka i wszystkimi innymi obowiązującymi a nam przysługującymi, gdyż nie mamy intercyzy!"; "ww. postanowienie nie są rozpatrywane zgodnie z równością stron wobec prawa a dotyczy to również i ... sądu, co uzasadnia naszą skargę gdyż takie postanowienie od stycznia do listopada można było wydać kilkadziesiąt razy (7 dni); 300 dni! 7=43 razy"
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga R. J. podlega odrzuceniu jako skarga wniesiona przez nieuprawnionego na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2004 r., nr 179, poz. 1843 ze zm.; dalej jako: "ustawa"). Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy uprawnionym do wniesienia skargi na podstawie ww. ustawy w postępowaniu sądowo-administracyjnym jest skarżący oraz uczestnik postępowania na prawach strony. Ponieważ R. J. w sprawie ze skargi I. J. na postanowienie Ministra Finansów z 27 września 2013 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia nie przysługuje ani przymiot strony ani uczestnika postępowania na prawach strony, NSA stwierdza, że wniesiona przez niego skarga o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 3179/13 podlega odrzuceniu na podstawie art. 9 ust. 2 w zw. z art. 3 pkt 6 ustawy.
Skarga wniesiona przez I. J. jest niezasadna i z tego względu podlega oddaleniu.
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także charakter sprawy, zachowanie stron, a w szczególności strony, która zarzucała przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 września 2013 r., I FPP 2/13, dostępne w systemie CBOSA na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd, w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. W świetle powyższego kryterium trudno uznać, że w niniejszej sprawie doszło do przewlekłości postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie. Podnieść bowiem należy, że jeśli ustawa nie zawiera żadnych wskazówek co do długości określonych czynności czy stadiów postępowania, należy się odwołać do wiedzy wynikającej z praktyki, orzecznictwa sądów lub przeciętnej długości postępowania w podobnych sprawach (P. Górecki, S. Stachowiak, P. Wiliński. Skarga na przewlekłość postępowania przygotowawczego i sądowego, Komentarz. Lex 2010). Ustalenie zaistnienia przewlekłości postępowania nie jest zależne jedynie od upływu czasu i subiektywnych odczuć skarżącego, a jest wypadkową czynników obiektywnych oraz czasu niezbędnego do podejmowania działań zgodnych z obowiązującymi przepisami przewidującymi prowadzenie określonych procedur.