Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia del. NSA Anna Maria Świderska, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi E.T. o stwierdzenie przewlekłości postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Rzeszowie w sprawie o sygn. akt I SA/Rz 737/15 w sprawie ze skargi E.T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 13 maja 2013 r., [...] w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2007 r. postanawia 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić E.T. z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie uiszczoną opłatę w wysokości 100,- (słownie: sto) zł od skargi na przewlekłość postępowania.
Wyrokiem z 22 września 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 737/15, wydanym w wyniku ponownego rozpoznania sprawy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę E.T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z 13 maja 2013 r. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.
Postanowieniem z 27 października 2015 r. WSA w Rzeszowie stwierdził prawomocność wskazanego powyżej wyroku.
W dniu 22 grudnia 2015 r. wpłynął do WSA w Rzeszowie wniosek o doręczenie Skarżącej odpisu wyroku na adres pełnomocnika.
Pismem z 21 grudnia 2015 r. Skarżąca wniosła skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, żądając stwierdzenia przewlekłości postępowania, zobowiązania WSA w Rzeszowie do sporządzenia uzasadnienia wyroku oraz doręczenie go Skarżącej. W uzasadnieniu skargi wskazano, że ustawa z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r., poz. 658) wprowadziła zmianę treści art. 141 P.p.s.a., w wyniku której wojewódzkie sądy administracyjne mają obowiązek uzasadniania wyroków z urzędu, niezależnie od podjętego rozstrzygnięcia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu
Skarga na przewlekłość postępowania ma na celu realizację wyrażonego w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP prawa do sądu. Skorzystanie z tego środka prawnego jest jednak uzależnione od spełnienia określonych wymogów formalnych. Jak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U z 2004 r. Nr 179 poz. 1843 ze zm., dale: ustawa o skardze na przewlekłość), skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie.
W niniejszej sprawie Skarżąca wniosła skargę na przewlekłość postępowania po prawomocnym zakończeniu sprawy toczącej się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Rzeszowie pod sygn. akt I SA/Rz 737/15. Prowadzi to do jednoznacznego wniosku, że postępowanie sądowoadministracyjne w dacie wniesienia skargi na przewlekłość nie było w toku. W konsekwencji wniesioną skargę uznać należy za niedopuszczalną, z uwagi na treść art. 5 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość.
Oczywiście chybiona jest argumentacja strony, opierająca się na założeniu, że WSA w Rzeszowie miał obowiązek z urzędu uzasadnić wyrok z 22 września 2015 r., o czym miałoby przesądzać usunięcie z art.141 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012, poz. 270 ze zm., dalej: P.p.s.a.), wyrażenia "z zastrzeżeniem § 2", dokonane na mocy nowelizacji tej ustawy. Wskazany zabieg legislacyjny miał charakter jedynie techniczny i związany był przede wszystkim z wprowadzeniem do art. 141 nowej jednostki redakcyjnej oznaczonej jako § 2a. Nie zmienia on jednak istoty relacji, w jakiej pozostają normy zawarte w § 1 oraz § 2 tego przepisu. Art. 141 § 2 ma charakter lex specialis względem przepisu o charakterze generalnym zawartego w art. 141 § 1 P.p.s.a. W konsekwencji P.p.s.a. w znowelizowanym brzmieniu wciąż przewiduje wyjątek od zasady uzasadniania przez wojewódzkie sądy administracyjne wyroków z urzędu, o czym przesądza treść art. 141 § 2 P.p.s.a. W tym stanie rzeczy nie ma podstaw prawnych do zaaprobowania twierdzeń strony, że postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Rzeszowie w sprawie o sygn. akt I SA/Rz 737/15 nadal jest w toku, a na sądzie ciąży obowiązek sporządzenia uzasadnienia.
Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny orzekł o odrzuceniu skargi na podstawie art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 2 ustawy o skardze na przewlekłość w zw. z art. 58 § 1 pkt 6) w zw. z art. 193 P.p.s.a. O zwrocie uiszczonej opłaty orzeczono na podstawie art. 17 ust. 3 ustawy o skardze na przewlekłość.