Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak, , po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi A.S. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie o sygn. akt VIII SA/Wa 403/10 ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 września 2006 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. postanawia: oddalić skargę
Sygnatura akt II FPP 3/10
U z a s a d n i e n i e
A.S. pismem z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu do Naczelnego Sądu Administracyjnego - 23 lipca 2010 r.), złożyła skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu sądowoadministracyjnym, toczącym się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, a dotyczącym skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 września 2006 r. Skarżąca wniosła o stwierdzenie przewlekłości postępowania, zwrotu wniesionej w związku ze skargą z dnia 12 lipca 2010 r. opłaty stałej oraz zasądzenie od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwoty 18.000 zł. W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie doprowadził do "trwającej niemal cztery lata" przewlekłości postępowania na skutek następujących wadliwych czynności:
1. odrzucenia skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 września 2006 r. (skarżąca omyłkowo określiła datę wydania powyższej decyzji jako "7 lipca 2006 r."). Jako przesłankę odrzucenia skargi Sąd pierwszej instancji wskazał nieopłacenie skargi. Postanowienie wydane w tym przedmiocie, z dnia 6 lutego 2007 r., zostało uchylone przez NSA postanowieniem z dnia 12 czerwca 2008 r.;
2. przekazania przez WSA w Warszawie do NSA skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 6 lutego 2007 r. bez uiszczenia wpisu sądowego;
3. wydania przez WSA wyroku z dnia 25 sierpnia 2008 r., który wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2010 r. został uchylony przez NSA (sygn. akt. II FSK 1918/08) z uwagi na zaistniałą w sprawie nieważność postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Analiza postępowania prowadzonego przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie skarżącej nie potwierdziła tezy o naruszeniu przez ten Sąd prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki.
Tok sprawy był następujący:
Skarga na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 września 2006 r., utrzymującą w mocy decyzję tegoż organu z dnia 7 lipca 2006 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego skarżącej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 rok, zawarta w piśmie z dnia 23 października 2006 r., wpłynęła do Izby Skarbowej w W. 30 października 2006 r., a następnie, pismem z dnia 21 listopada 2006 r. została przekazana do WSA w Warszawie (wpływ - 23 listopada 2006 r.). Zarządzeniem z dnia 24 listopada 2006 r. Przewodniczący Wydziału III WSA w Warszawie wezwał skarżącą do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł, pod rygorem odrzucenia skargi w razie nieuiszczenia wpisu w terminie 7 dni od dnia doręczenia zarządzenia. Powyższe zarządzenie zostało doręczone skarżącej 12 grudnia 2006 r. Zarządzeniem z dnia 2 stycznia 2007 r., wydanym na podstawie § 2 ust. 2 Zarządzenia Nr 18 Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2006 r., Przewodniczący Wydziału III WSA w Warszawie przekazał sprawę według właściwości do Wydziału Zamiejscowego w Radomiu WSA w Warszawie. Skarżąca została poinformowana o tym fakcie zarządzeniem z dnia 2 stycznia 2007 r., doręczonym 21 stycznia 2007 r. Zarządzeniem z dnia 31 stycznia 2007 r. Przewodniczącego Wydziału VIII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wydział Zamiejscowy w Radomiu, skierowano sprawę na posiedzenie niejawne z uwagi na stwierdzoną niedopuszczalność skargi. Postanowieniem z dnia 6 lutego 2007 r. WSA w Warszawie odrzucił skargę z uwagi na nieuiszczenie przez skarżącą wpisu w zakreślonym do tego terminie. Sąd pierwszej instancji przyjął na podstawie wydruku komputerowego polecenia przelewu dołączonego do akt (k. 20), że wpis został wniesiony 20 grudnia 2006 r.), podczas gdy siedmiodniowy termin liczony od dnia 12 grudnia 2006 r. upłynął dnia 19 grudnia 2006 r. Na powyższe postanowienie skarżąca wniosła 10 marca 2007 r. skargę kasacyjną (pismem z dnia 9 marca 2007 r.). Na mocy zarządzenia Przewodniczącego Wydziału skarga kasacyjna została przedstawiona Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, który postanowieniem z dnia 15 czerwca 2007 r. (sygn. akt II FSK 559/07) zwrócił ją WSA w Warszawie w celu usunięcia dostrzeżonych braków. W uzasadnieniu powyższego postanowienia NSA wskazał, iż od skargi kasacyjnej nie został pobrany należny wpis sądowy. Przewodniczący Wydziału WSA w Warszawie zarządzeniem z dnia 9 lipca 2007 r. wezwał pełnomocnika skarżącej do uiszczenia wpisu do skargi kasacyjnej w kwocie 100 zł, w terminie 7 dni od daty doręczenia odpisu zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu, pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej. Powyższe zarządzenie, doręczone pełnomocnikowi skarżącej 24 lipca 2007 r., zaskarżone zostało zażaleniem, wniesionym 31 lipca 2007 r.(pismo z 30 lipca 2007 r.). Jak wskazano w uzasadnieniu zażalenia, wpis od skargi w wysokości 200 zł uiszczony w dniu 19 grudnia 2006 r., nie został zwrócony stronie, mimo odrzucenia skargi. Z powyższego wywiedziono że Sąd posiadając kwotę przelaną tytułem wpisu od skargi powinien zaliczyć w połowie sporny wpis na poczet wpisu od skargi kasacyjnej, a drugą połowę zwrócić stronie. Dnia 31 lipca 2007 r. uiszczono należny wpis od skargi kasacyjnej, a postanowieniem z dnia 20 września 2007 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie z dnia 9 lipca 2007 r. Następnie, zarządzeniem z dnia 3 października 2007 r. Przewodniczący Wydziału WSA w Warszawie przekazał akta sprawy wraz ze skargą kasacyjną Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, który postanowieniem z dnia 12 czerwca 2008 r. uchylił postanowienie WSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2007 r. o odrzuceniu skargi. NSA na podstawie potwierdzenia dokonania wpłaty (przekazu pocztowego) załączonego do skargi kasacyjnej (k.36) stwierdził, iż skarżąca dokonała wpłaty 200 zł w placówce Poczty Polskiej Radom 1 w dniu 19 grudnia 2006 r., wobec czego uznał, że skarga została opłacona w terminie. Zarządzeniem z dnia 22 lipca 2008 r. Przewodniczący Wydziału VIII WSA w Warszawie wyznaczył w przedmiotowej sprawie rozprawę na dzień 25 sierpnia 2008 r. Wyrokiem z dnia 25 sierpnia 2008 r. WSA w Warszawie skargę oddalił. Skarżąca złożyła dnia 1 września 2008 r. wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Zarządzeniem z dnia 3 września 2008 r. (doręczonym dnia 10 września 2008 r.) Przewodniczący Wydziału wezwał skarżącą do uiszczenia należnej opłaty kancelaryjnej. Odpis wyroku z dnia 25 sierpnia 2008 r. wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącej 26 września 2008 r. Od powyższego wyroku skarżąca wywiodła skargę kasacyjną (z dnia 25 października 2008 r.), która wpłynęła do NSA 21 listopada 2008 r. Wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2010 r. (sygn akt. II FSK 1981/08) NSA uchylił zaskarżone orzeczenie i przekazał sprawę WSA w Warszawie do ponownego rozpoznania. Podstawą rozstrzygnięcia NSA była nieważność postępowania, wynikająca z doręczenia skarżącej zawiadomienia o terminie rozprawy na 3 dni przed tym terminem z naruszeniem art. 91 par. 2 zd. Trzecie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Zarządzeniem z 13 lipca 2010 r. WSA w Warszawie wyznaczył na 15 września 2010 r. rozprawę, na której zostanie ponownie rozpoznana skarga A.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 19 września 2006 r.