Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Grażyna Nasierowska, Sędzia WSA del., , po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi S.D. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Białymstoku w sprawie o sygn. akt I SA/Bk 129/11 ze skargi S.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 02 lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2006 r. i 2007 r. postanawia: oddalić skargę.
W dniu 05.04.2011 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wpłynęła skarga S.D. (dalej powoływany jako skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 02.02.2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2006 r. i 2007r. Skarżący w dniu 14.04.2011 r. (data wpływu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku) złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy, jednak w związku z jego brakiem formalnym polegającym na niezłożeniu go na urzędowym formularzu, został on wezwany do uzupełnienia braku formalnego. W dniu 22.04.2011 r. (data wpływu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku) skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu. Pismem z dnia 28.04.2011 r. i 12.05.2011 r. wezwano skarżącego do złożenia w terminie 7 dni dodatkowych oświadczeń i dokumentów. W związku z ich nieprzedstawieniem przez skarżącego, referendarz sądowy postanowieniem z dnia 27 maja 2011 r. odmówił przyznania prawa pomocy.
W dniu 10.06.2011 r. (data wpływu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku) skarżący wniósł skargę na przewlekłość postępowania w sprawie zwolnienia od kosztów sądowych.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Białymstoku nastąpiła przewlekłość postępowania jest nieuzasadniona i podlega oddaleniu.
Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm., dalej powoływana jako: "ustawa" ) strona jest uprawniona do wniesienia skargi, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej, niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania). Zgodnie z przywołanym wyżej przepisem w szczególności należy brać pod uwagę: terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeżeli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona.
Analiza postępowania prowadzonego przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Białymstoku w rozpoznawanej sprawie nie potwierdziła tezy o naruszeniu przez ten Sąd prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Nie każda zwłoka może być przyczyną stwierdzenia przewlekłości, lecz jedynie zwłoka nieuzasadniona. Ocena, czy postępowanie trwa dłużej niż to konieczne, dokonywana musi być na podstawie zarówno analizy charakteru dokonywanych czynności, jak i stanu faktycznego sprawy.
Z dokonanych przez Naczelny Sąd Administracyjny ustaleń wynika, że prowadzone było postępowanie wpadkowe o przyznanie prawa pomocy, które zostało wszczęte 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu wniosku o przyznanie prawa pomocy) i zakończone 27 maja 2011 r. (data wydania postanowienia odmawiającego przyznania prawa pomocy). Z akt sądowych wynika, że skarżący był wzywany do uzupełnienia braku formalnego wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie tego wniosku na urzędowym formularzu ( stosownie do art. 252 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.), a także dwukrotnie do złożenia dodatkowych oświadczeń i dokumentów w trybie art. 255 p.p.s.a. Podejmowanym przez Sąd czynnościom nie można więc zarzucić przewlekłości tym bardziej, że podejmowane były one w kontekście ustalenia stanu rodzinnego i majątkowego skarżącego.
Ze wskazanych przyczyn Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z 17.06.2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, orzekł jak w sentencji